From тргува (trguva, “to trade”) + -ец (-ec).
трговец • (trgovec) m (relational adjective трговски)
singular | plural | |
---|---|---|
indefinite | трговец (trgovec) | трговци (trgovci) |
definite unspecified | трговецот (trgovecot) | трговците (trgovcite) |
definite proximal | трговецов (trgovecov) | трговциве (trgovcive) |
definite distal | трговецон (trgovecon) | трговцине (trgovcine) |
vocative | трговецу (trgovecu) | трговци (trgovci) |
count form | — | трговеца (trgoveca) |