шкандыба́ть • (škandybátʹ) impf
imperfective aspect | ||
---|---|---|
infinitive | шкандыба́ть škandybátʹ | |
participles | present tense | past tense |
active | шкандыба́ющий škandybájuščij |
шкандыба́вший škandybávšij |
passive | — | — |
adverbial | шкандыба́я škandybája |
шкандыба́в škandybáv, шкандыба́вши škandybávši |
present tense | future tense | |
1st singular (я) | шкандыба́ю škandybáju |
бу́ду шкандыба́ть búdu škandybátʹ |
2nd singular (ты) | шкандыба́ешь škandybáješʹ |
бу́дешь шкандыба́ть búdešʹ škandybátʹ |
3rd singular (он/она́/оно́) | шкандыба́ет škandybájet |
бу́дет шкандыба́ть búdet škandybátʹ |
1st plural (мы) | шкандыба́ем škandybájem |
бу́дем шкандыба́ть búdem škandybátʹ |
2nd plural (вы) | шкандыба́ете škandybájete |
бу́дете шкандыба́ть búdete škandybátʹ |
3rd plural (они́) | шкандыба́ют škandybájut |
бу́дут шкандыба́ть búdut škandybátʹ |
imperative | singular | plural |
шкандыба́й škandybáj |
шкандыба́йте škandybájte | |
past tense | singular | plural (мы/вы/они́) |
masculine (я/ты/он) | шкандыба́л škandybál |
шкандыба́ли škandybáli |
feminine (я/ты/она́) | шкандыба́ла škandybála | |
neuter (оно́) | шкандыба́ло škandybálo |