From Persian خزان (xazân, “autumn”).
қазан • (qazan)
From Proto-Turkic *kaŕgan.
қазан • (qazan)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | қазан (qazan) | қазандар (qazandar) |
genitive | қазанның (qazannyñ) | қазандардың (qazandardyñ) |
dative | қазанға (qazanğa) | қазандарға (qazandarğa) |
accusative | қазанды (qazandy) | қазандарды (qazandardy) |
locative | қазанда (qazanda) | қазандарда (qazandarda) |
ablative | қазаннан (qazannan) | қазандардан (qazandardan) |
instrumental | қазанмен (qazanmen) | қазандармен (qazandarmen) |
Perso-Arabic | قازان |
---|---|
Latin | qazan |
Cyrillic | қазан |