From *qučaq (“embrace, hug; armful”), from Proto-Turkic *kūč- (“to embrace, hug”).
Cognate with Kazakh құшақ (qūşaq, “embrace”), Kyrgyz кучак (kucak, “embrace”), Southern Altai кучак (kučak, “embrace, armful”), Uzbek quchoq (“embrace”), Uyghur قۇچاق (quchaq, “embrace”), Turkish kucak (“embrace”), Turkmen gujak (“embrace”).
ҡосаҡ • (qosaq)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | ҡосаҡ (qosaq) | ҡосаҡтар (qosaqtar) |
| definite genitive | ҡосаҡтың (qosaqtıñ) | ҡосаҡтарҙың (qosaqtarźıñ) |
| dative | ҡосаҡҡа (qosaqqa) | ҡосаҡтарға (qosaqtarğa) |
| definite accusative | ҡосаҡты (qosaqtı) | ҡосаҡтарҙы (qosaqtarźı) |
| locative | ҡосаҡта (qosaqta) | ҡосаҡтарҙа (qosaqtarźa) |
| ablative | ҡосаҡтан (qosaqtan) | ҡосаҡтарҙан (qosaqtarźan) |