From Old Armenian Վիրք (Virkʻ).
Վիրք • (Virkʻ)
singular (singulare tantum) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | Վիրք (Virkʻ) | |||
dative | Վիրքի (Virkʻi) | |||
ablative | Վիրքից (Virkʻicʻ) | |||
instrumental | Վիրքով (Virkʻov) | |||
locative | Վիրքում (Virkʻum) | |||
definite forms | ||||
nominative | Վիրքը/Վիրքն (Virkʻə/Virkʻn) | |||
dative | Վիրքին (Virkʻin) | |||
1st person possessive forms (my) | ||||
nominative | Վիրքս (Virkʻs) | |||
dative | Վիրքիս (Virkʻis) | |||
ablative | Վիրքիցս (Virkʻicʻs) | |||
instrumental | Վիրքովս (Virkʻovs) | |||
locative | Վիրքումս (Virkʻums) | |||
2nd person possessive forms (your) | ||||
nominative | Վիրքդ (Virkʻd) | |||
dative | Վիրքիդ (Virkʻid) | |||
ablative | Վիրքիցդ (Virkʻicʻd) | |||
instrumental | Վիրքովդ (Virkʻovd) | |||
locative | Վիրքումդ (Virkʻumd) |
From վիրք (virkʻ, “the Georgians”).
Վիրք • (Virkʻ) pl