From փիլիսոփայ (pʻilisopʻay, “philosopher”) + -ութիւն (-utʻiwn).
փիլիսոփայութիւն • (pʻilisopʻayutʻiwn)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | փիլիսոփայութիւն (pʻilisopʻayutʻiwn) | փիլիսոփայութիւնք (pʻilisopʻayutʻiwnkʻ) | |
genitive | փիլիսոփայութեան (pʻilisopʻayutʻean) | փիլիսոփայութեանց (pʻilisopʻayutʻeancʻ) | |
dative | փիլիսոփայութեան (pʻilisopʻayutʻean) | փիլիսոփայութեանց (pʻilisopʻayutʻeancʻ) | |
accusative | փիլիսոփայութիւն (pʻilisopʻayutʻiwn) | փիլիսոփայութիւնս (pʻilisopʻayutʻiwns) | |
ablative | փիլիսոփայութենէ (pʻilisopʻayutʻenē) | փիլիսոփայութեանց (pʻilisopʻayutʻeancʻ) | |
instrumental | փիլիսոփայութեամբ (pʻilisopʻayutʻeamb) | փիլիսոփայութեամբք (pʻilisopʻayutʻeambkʻ) | |
locative | փիլիսոփայութեան (pʻilisopʻayutʻean) | փիլիսոփայութիւնս (pʻilisopʻayutʻiwns) |