From քերական (kʻerakan) + -ութիւն (-utʻiwn).
քերականութիւն • (kʻerakanutʻiwn)
| singular | plural | ||
|---|---|---|---|
| nominative | քերականութիւն (kʻerakanutʻiwn) | քերականութիւնք (kʻerakanutʻiwnkʻ) | |
| genitive | քերականութեան (kʻerakanutʻean) | քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ) | |
| dative | քերականութեան (kʻerakanutʻean) | քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ) | |
| accusative | քերականութիւն (kʻerakanutʻiwn) | քերականութիւնս (kʻerakanutʻiwns) | |
| ablative | քերականութենէ (kʻerakanutʻenē) | քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ) | |
| instrumental | քերականութեամբ (kʻerakanutʻeamb) | քերականութեամբք (kʻerakanutʻeambkʻ) | |
| locative | քերականութեան (kʻerakanutʻean) | քերականութիւնս (kʻerakanutʻiwns) |