From քերական (kʻerakan) + -ութիւն (-utʻiwn).
քերականութիւն • (kʻerakanutʻiwn)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | քերականութիւն (kʻerakanutʻiwn) | քերականութիւնք (kʻerakanutʻiwnkʻ) |
genitive | քերականութեան (kʻerakanutʻean) | քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ) |
dative | քերականութեան (kʻerakanutʻean) | քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ) |
accusative | քերականութիւն (kʻerakanutʻiwn) | քերականութիւնս (kʻerakanutʻiwns) |
ablative | քերականութենէ (kʻerakanutʻenē) | քերականութեանց (kʻerakanutʻeancʻ) |
instrumental | քերականութեամբ (kʻerakanutʻeamb) | քերականութեամբք (kʻerakanutʻeambkʻ) |
locative | քերականութեան (kʻerakanutʻean) | քերականութիւնս (kʻerakanutʻiwns) |