تُرْبَة • (turba) f (plural تُرَب (turab))
singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | تُرْبَة turba |
التُّرْبَة at-turba |
تُرْبَة turbat |
nominative | تُرْبَةٌ turbatun |
التُّرْبَةُ at-turbatu |
تُرْبَةُ turbatu |
accusative | تُرْبَةً turbatan |
التُّرْبَةَ at-turbata |
تُرْبَةَ turbata |
genitive | تُرْبَةٍ turbatin |
التُّرْبَةِ at-turbati |
تُرْبَةِ turbati |
dual | indefinite | definite | construct |
informal | تُرْبَتَيْن turbatayn |
التُّرْبَتَيْن at-turbatayn |
تُرْبَتَيْ turbatay |
nominative | تُرْبَتَانِ turbatāni |
التُّرْبَتَانِ at-turbatāni |
تُرْبَتَا turbatā |
accusative | تُرْبَتَيْنِ turbatayni |
التُّرْبَتَيْنِ at-turbatayni |
تُرْبَتَيْ turbatay |
genitive | تُرْبَتَيْنِ turbatayni |
التُّرْبَتَيْنِ at-turbatayni |
تُرْبَتَيْ turbatay |
plural | basic broken plural triptote | ||
indefinite | definite | construct | |
informal | تُرَب turab |
التُّرَب at-turab |
تُرَب turab |
nominative | تُرَبٌ turabun |
التُّرَبُ at-turabu |
تُرَبُ turabu |
accusative | تُرَبًا turaban |
التُّرَبَ at-turaba |
تُرَبَ turaba |
genitive | تُرَبٍ turabin |
التُّرَبِ at-turabi |
تُرَبِ turabi |