قِيمَة • (qīma) f (plural قِيَم (qiyam))
singular | singular triptote in ـَة (-a) | ||
---|---|---|---|
indefinite | definite | construct | |
informal | قِيمَة qīma |
الْقِيمَة al-qīma |
قِيمَة qīmat |
nominative | قِيمَةٌ qīmatun |
الْقِيمَةُ al-qīmatu |
قِيمَةُ qīmatu |
accusative | قِيمَةً qīmatan |
الْقِيمَةَ al-qīmata |
قِيمَةَ qīmata |
genitive | قِيمَةٍ qīmatin |
الْقِيمَةِ al-qīmati |
قِيمَةِ qīmati |
dual | indefinite | definite | construct |
informal | قِيمَتَيْن qīmatayn |
الْقِيمَتَيْن al-qīmatayn |
قِيمَتَيْ qīmatay |
nominative | قِيمَتَانِ qīmatāni |
الْقِيمَتَانِ al-qīmatāni |
قِيمَتَا qīmatā |
accusative | قِيمَتَيْنِ qīmatayni |
الْقِيمَتَيْنِ al-qīmatayni |
قِيمَتَيْ qīmatay |
genitive | قِيمَتَيْنِ qīmatayni |
الْقِيمَتَيْنِ al-qīmatayni |
قِيمَتَيْ qīmatay |
plural | basic broken plural triptote | ||
indefinite | definite | construct | |
informal | قِيَم qiyam |
الْقِيَم al-qiyam |
قِيَم qiyam |
nominative | قِيَمٌ qiyamun |
الْقِيَمُ al-qiyamu |
قِيَمُ qiyamu |
accusative | قِيَمًا qiyaman |
الْقِيَمَ al-qiyama |
قِيَمَ qiyama |
genitive | قِيَمٍ qiyamin |
الْقِيَمِ al-qiyami |
قِيَمِ qiyami |