Root |
---|
ء ش ر (ʔ š r) |
1 term |
Derived from the active participle of the verb أَشَّرَ (ʔaššara).
مُؤَشِّر • (muʔaššir) m (plural مُؤَشِّرَات (muʔašširāt))
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مُؤَشِّر muʔaššir |
الْمُؤَشِّر al-muʔaššir |
مُؤَشِّر muʔaššir |
Nominative | مُؤَشِّرٌ muʔašširun |
الْمُؤَشِّرُ al-muʔašširu |
مُؤَشِّرُ muʔašširu |
Accusative | مُؤَشِّرًا muʔašširan |
الْمُؤَشِّرَ al-muʔaššira |
مُؤَشِّرَ muʔaššira |
Genitive | مُؤَشِّرٍ muʔašširin |
الْمُؤَشِّرِ al-muʔašširi |
مُؤَشِّرِ muʔašširi |
Dual | Indefinite | Definite | Construct |
Informal | مُؤَشِّرَيْن muʔašširayn |
الْمُؤَشِّرَيْن al-muʔašširayn |
مُؤَشِّرَيْ muʔašširay |
Nominative | مُؤَشِّرَانِ muʔašširāni |
الْمُؤَشِّرَانِ al-muʔašširāni |
مُؤَشِّرَا muʔašširā |
Accusative | مُؤَشِّرَيْنِ muʔašširayni |
الْمُؤَشِّرَيْنِ al-muʔašširayni |
مُؤَشِّرَيْ muʔašširay |
Genitive | مُؤَشِّرَيْنِ muʔašširayni |
الْمُؤَشِّرَيْنِ al-muʔašširayni |
مُؤَشِّرَيْ muʔašširay |
Plural | sound feminine plural | ||
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | مُؤَشِّرَات muʔašširāt |
الْمُؤَشِّرَات al-muʔašširāt |
مُؤَشِّرَات muʔašširāt |
Nominative | مُؤَشِّرَاتٌ muʔašširātun |
الْمُؤَشِّرَاتُ al-muʔašširātu |
مُؤَشِّرَاتُ muʔašširātu |
Accusative | مُؤَشِّرَاتٍ muʔašširātin |
الْمُؤَشِّرَاتِ al-muʔašširāti |
مُؤَشِّرَاتِ muʔašširāti |
Genitive | مُؤَشِّرَاتٍ muʔašširātin |
الْمُؤَشِّرَاتِ al-muʔašširāti |
مُؤَشِّرَاتِ muʔašširāti |