نف

Hello, you have come here looking for the meaning of the word نف. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word نف, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say نف in singular and plural. Everything you need to know about the word نف you have here. The definition of the word نف will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofنف, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: نق

Arabic

Etymology 1

Verb

نَفَّ (naffa) I (non-past يَنِفُّ (yaniffu), verbal noun نَفّ (naff))

  1. to blow one's nose
  2. to snuff
  3. to sift (flour)
  4. to sow (land)
Conjugation
Conjugation of نَفَّ (I, geminate, a ~ i, full passive, verbal noun نَفّ)
verbal noun
الْمَصْدَر
نَفّ
naff
active participle
اِسْم الْفَاعِل
نَافّ
nāff
passive participle
اِسْم الْمَفْعُول
مَنْفُوف
manfūf
active voice
الْفِعْل الْمَعْلُوم
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نَفَفْتُ
nafaftu
نَفَفْتَ
nafafta
نَفَّ
naffa
نَفَفْتُمَا
nafaftumā
نَفَّا
naffā
نَفَفْنَا
nafafnā
نَفَفْتُمْ
nafaftum
نَفُّوا
naffū
f نَفَفْتِ
nafafti
نَفَّتْ
naffat
نَفَّتَا
naffatā
نَفَفْتُنَّ
nafaftunna
نَفَفْنَ
nafafna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أَنِفُّ
ʔaniffu
تَنِفُّ
taniffu
يَنِفُّ
yaniffu
تَنِفَّانِ
taniffāni
يَنِفَّانِ
yaniffāni
نَنِفُّ
naniffu
تَنِفُّونَ
taniffūna
يَنِفُّونَ
yaniffūna
f تَنِفِّينَ
taniffīna
تَنِفُّ
taniffu
تَنِفَّانِ
taniffāni
تَنْفِفْنَ
tanfifna
يَنْفِفْنَ
yanfifna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أَنِفَّ
ʔaniffa
تَنِفَّ
taniffa
يَنِفَّ
yaniffa
تَنِفَّا
taniffā
يَنِفَّا
yaniffā
نَنِفَّ
naniffa
تَنِفُّوا
taniffū
يَنِفُّوا
yaniffū
f تَنِفِّي
taniffī
تَنِفَّ
taniffa
تَنِفَّا
taniffā
تَنْفِفْنَ
tanfifna
يَنْفِفْنَ
yanfifna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أَنِفَّ, أَنِفِّ, أَنْفِفْ
ʔaniffa, ʔaniffi, ʔanfif
تَنِفَّ, تَنِفِّ, تَنْفِفْ
taniffa, taniffi, tanfif
يَنِفَّ, يَنِفِّ, يَنْفِفْ
yaniffa, yaniffi, yanfif
تَنِفَّا
taniffā
يَنِفَّا
yaniffā
نَنِفَّ, نَنِفِّ, نَنْفِفْ
naniffa, naniffi, nanfif
تَنِفُّوا
taniffū
يَنِفُّوا
yaniffū
f تَنِفِّي
taniffī
تَنِفَّ, تَنِفِّ, تَنْفِفْ
taniffa, taniffi, tanfif
تَنِفَّا
taniffā
تَنْفِفْنَ
tanfifna
يَنْفِفْنَ
yanfifna
imperative
الْأَمْر
m نِفَّ, نِفِّ, اِنْفِفْ
niffa, niffi, infif
نِفَّا
niffā
نِفُّوا
niffū
f نِفِّي
niffī
اِنْفِفْنَ
infifna
passive voice
الْفِعْل الْمَجْهُول
singular
الْمُفْرَد
dual
الْمُثَنَّى
plural
الْجَمْع
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
1st person
الْمُتَكَلِّم
2nd person
الْمُخَاطَب
3rd person
الْغَائِب
past (perfect) indicative
الْمَاضِي
m نُفِفْتُ
nufiftu
نُفِفْتَ
nufifta
نُفَّ
nuffa
نُفِفْتُمَا
nufiftumā
نُفَّا
nuffā
نُفِفْنَا
nufifnā
نُفِفْتُمْ
nufiftum
نُفُّوا
nuffū
f نُفِفْتِ
nufifti
نُفَّتْ
nuffat
نُفَّتَا
nuffatā
نُفِفْتُنَّ
nufiftunna
نُفِفْنَ
nufifna
non-past (imperfect) indicative
الْمُضَارِع الْمَرْفُوع
m أُنَفُّ
ʔunaffu
تُنَفُّ
tunaffu
يُنَفُّ
yunaffu
تُنَفَّانِ
tunaffāni
يُنَفَّانِ
yunaffāni
نُنَفُّ
nunaffu
تُنَفُّونَ
tunaffūna
يُنَفُّونَ
yunaffūna
f تُنَفِّينَ
tunaffīna
تُنَفُّ
tunaffu
تُنَفَّانِ
tunaffāni
تُنْفَفْنَ
tunfafna
يُنْفَفْنَ
yunfafna
subjunctive
الْمُضَارِع الْمَنْصُوب
m أُنَفَّ
ʔunaffa
تُنَفَّ
tunaffa
يُنَفَّ
yunaffa
تُنَفَّا
tunaffā
يُنَفَّا
yunaffā
نُنَفَّ
nunaffa
تُنَفُّوا
tunaffū
يُنَفُّوا
yunaffū
f تُنَفِّي
tunaffī
تُنَفَّ
tunaffa
تُنَفَّا
tunaffā
تُنْفَفْنَ
tunfafna
يُنْفَفْنَ
yunfafna
jussive
الْمُضَارِع الْمَجْزُوم
m أُنَفَّ, أُنَفِّ, أُنْفَفْ
ʔunaffa, ʔunaffi, ʔunfaf
تُنَفَّ, تُنَفِّ, تُنْفَفْ
tunaffa, tunaffi, tunfaf
يُنَفَّ, يُنَفِّ, يُنْفَفْ
yunaffa, yunaffi, yunfaf
تُنَفَّا
tunaffā
يُنَفَّا
yunaffā
نُنَفَّ, نُنَفِّ, نُنْفَفْ
nunaffa, nunaffi, nunfaf
تُنَفُّوا
tunaffū
يُنَفُّوا
yunaffū
f تُنَفِّي
tunaffī
تُنَفَّ, تُنَفِّ, تُنْفَفْ
tunaffa, tunaffi, tunfaf
تُنَفَّا
tunaffā
تُنْفَفْنَ
tunfafna
يُنْفَفْنَ
yunfafna

Etymology 2

Verb

نَفِ (nafi) (form I) /na.fi/

  1. first-person plural non-past active jussive of وَفَى (wafā)

Hijazi Arabic

Etymology

From Arabic نَفَّ (naffa).

Pronunciation

Verb

نف (naff) I (non-past يِنِف (yiniff))

  1. to blow one's nose

Conjugation

Conjugation of نف
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
past m نفّيت (naffēt) نفّيت (naffēt) نفّ (naff) نفّينا (naffēna) نفّيتوا (naffētu) نفّوا (naffu)
f نفّيتي (naffēti) نفّت (naffat)
non-past m أنفّ (ʔaniff) تنفّ (tiniff) ينفّ (yiniff) ننفّ (niniff) تنفّوا (tiniffu) ينفّوا (yiniffu)
f تنفّي (tiniffi) تنفّ (tiniff)
imperative m نفّ (niff) نفّوا (niffu)
f نفّي (niffi)