From Proto-Indo-Iranian *gr̥Htíš, from Proto-Indo-European *gʷerH- (“to welcome, agree”). Cognate with Latin grātēs and grātia.
गूर्ति • (gūrtí) stem, f
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | गूर्तिः (gūrtíḥ) | गूर्ती (gūrtī́) | गूर्तयः (gūrtáyaḥ) |
| accusative | गूर्तिम् (gūrtím) | गूर्ती (gūrtī́) | गूर्तीः (gūrtī́ḥ) |
| instrumental | गूर्त्या (gūrtyā́) गूर्ती¹ (gūrtī́¹) |
गूर्तिभ्याम् (gūrtíbhyām) | गूर्तिभिः (gūrtíbhiḥ) |
| dative | गूर्तये (gūrtáye) गूर्त्यै² (gūrtyaí²) गूर्ती¹ (gūrtī́¹) |
गूर्तिभ्याम् (gūrtíbhyām) | गूर्तिभ्यः (gūrtíbhyaḥ) |
| ablative | गूर्तेः (gūrtéḥ) गूर्त्याः² (gūrtyā́ḥ²) गूर्त्यै³ (gūrtyaí³) |
गूर्तिभ्याम् (gūrtíbhyām) | गूर्तिभ्यः (gūrtíbhyaḥ) |
| genitive | गूर्तेः (gūrtéḥ) गूर्त्याः² (gūrtyā́ḥ²) गूर्त्यै³ (gūrtyaí³) |
गूर्त्योः (gūrtyóḥ) | गूर्तीनाम् (gūrtīnā́m) |
| locative | गूर्तौ (gūrtaú) गूर्त्याम्² (gūrtyā́m²) गूर्ता¹ (gūrtā́¹) |
गूर्त्योः (gūrtyóḥ) | गूर्तिषु (gūrtíṣu) |
| vocative | गूर्ते (gū́rte) | गूर्ती (gū́rtī) | गूर्तयः (gū́rtayaḥ) |