From சாப்பிடு (cāppiṭu, “to eat, to consume”). Cognate with Telugu సాపాటు (sāpāṭu).
சாப்பாடு • (cāppāṭu)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | சாப்பாடு cāppāṭu |
சாப்பாடுகள் cāppāṭukaḷ |
| vocative | சாப்பாடே cāppāṭē |
சாப்பாடுகளே cāppāṭukaḷē |
| accusative | சாப்பாட்டை cāppāṭṭai |
சாப்பாடுகளை cāppāṭukaḷai |
| dative | சாப்பாட்டுக்கு cāppāṭṭukku |
சாப்பாடுகளுக்கு cāppāṭukaḷukku |
| benefactive | சாப்பாட்டுக்காக cāppāṭṭukkāka |
சாப்பாடுகளுக்காக cāppāṭukaḷukkāka |
| genitive 1 | சாப்பாட்டுடைய cāppāṭṭuṭaiya |
சாப்பாடுகளுடைய cāppāṭukaḷuṭaiya |
| genitive 2 | சாப்பாட்டின் cāppāṭṭiṉ |
சாப்பாடுகளின் cāppāṭukaḷiṉ |
| locative 1 | சாப்பாட்டில் cāppāṭṭil |
சாப்பாடுகளில் cāppāṭukaḷil |
| locative 2 | சாப்பாட்டிடம் cāppāṭṭiṭam |
சாப்பாடுகளிடம் cāppāṭukaḷiṭam |
| sociative 1 | சாப்பாட்டோடு cāppāṭṭōṭu |
சாப்பாடுகளோடு cāppāṭukaḷōṭu |
| sociative 2 | சாப்பாட்டுடன் cāppāṭṭuṭaṉ |
சாப்பாடுகளுடன் cāppāṭukaḷuṭaṉ |
| instrumental | சாப்பாட்டால் cāppāṭṭāl |
சாப்பாடுகளால் cāppāṭukaḷāl |
| ablative | சாப்பாட்டிலிருந்து cāppāṭṭiliruntu |
சாப்பாடுகளிலிருந்து cāppāṭukaḷiliruntu |