Compound of மலர் (malar, “lotus”) + மகள் (makaḷ), she who uses the lotus as her seat.
மலர்மகள் • (malarmakaḷ) (Hinduism)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | மலர்மகள் malarmakaḷ |
- |
vocative | மலர்மகளே malarmakaḷē |
- |
accusative | மலர்மகளை malarmakaḷai |
- |
dative | மலர்மகளுக்கு malarmakaḷukku |
- |
benefactive | மலர்மகளுக்காக malarmakaḷukkāka |
- |
genitive 1 | மலர்மகளுடைய malarmakaḷuṭaiya |
- |
genitive 2 | மலர்மகளின் malarmakaḷiṉ |
- |
locative 1 | மலர்மகளில் malarmakaḷil |
- |
locative 2 | மலர்மகளிடம் malarmakaḷiṭam |
- |
sociative 1 | மலர்மகளோடு malarmakaḷōṭu |
- |
sociative 2 | மலர்மகளுடன் malarmakaḷuṭaṉ |
- |
instrumental | மலர்மகளால் malarmakaḷāl |
- |
ablative | மலர்மகளிலிருந்து malarmakaḷiliruntu |
- |