From முகரை (mukarai).
முகரைக்கட்டை • (mukaraikkaṭṭai)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | முகரைக்கட்டை mukaraikkaṭṭai |
முகரைக்கட்டைகள் mukaraikkaṭṭaikaḷ |
| vocative | முகரைக்கட்டையே mukaraikkaṭṭaiyē |
முகரைக்கட்டைகளே mukaraikkaṭṭaikaḷē |
| accusative | முகரைக்கட்டையை mukaraikkaṭṭaiyai |
முகரைக்கட்டைகளை mukaraikkaṭṭaikaḷai |
| dative | முகரைக்கட்டைக்கு mukaraikkaṭṭaikku |
முகரைக்கட்டைகளுக்கு mukaraikkaṭṭaikaḷukku |
| benefactive | முகரைக்கட்டைக்காக mukaraikkaṭṭaikkāka |
முகரைக்கட்டைகளுக்காக mukaraikkaṭṭaikaḷukkāka |
| genitive 1 | முகரைக்கட்டையுடைய mukaraikkaṭṭaiyuṭaiya |
முகரைக்கட்டைகளுடைய mukaraikkaṭṭaikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | முகரைக்கட்டையின் mukaraikkaṭṭaiyiṉ |
முகரைக்கட்டைகளின் mukaraikkaṭṭaikaḷiṉ |
| locative 1 | முகரைக்கட்டையில் mukaraikkaṭṭaiyil |
முகரைக்கட்டைகளில் mukaraikkaṭṭaikaḷil |
| locative 2 | முகரைக்கட்டையிடம் mukaraikkaṭṭaiyiṭam |
முகரைக்கட்டைகளிடம் mukaraikkaṭṭaikaḷiṭam |
| sociative 1 | முகரைக்கட்டையோடு mukaraikkaṭṭaiyōṭu |
முகரைக்கட்டைகளோடு mukaraikkaṭṭaikaḷōṭu |
| sociative 2 | முகரைக்கட்டையுடன் mukaraikkaṭṭaiyuṭaṉ |
முகரைக்கட்டைகளுடன் mukaraikkaṭṭaikaḷuṭaṉ |
| instrumental | முகரைக்கட்டையால் mukaraikkaṭṭaiyāl |
முகரைக்கட்டைகளால் mukaraikkaṭṭaikaḷāl |
| ablative | முகரைக்கட்டையிலிருந்து mukaraikkaṭṭaiyiliruntu |
முகரைக்கட்டைகளிலிருந்து mukaraikkaṭṭaikaḷiliruntu |