From மு- (mu-, from மூன்று (mūṉṟu, “three”)) + மாரி (māri, “rain”).
மும்மாரி • (mummāri)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | மும்மாரி mummāri |
மும்மாரிகள் mummārikaḷ |
| vocative | மும்மாரியே mummāriyē |
மும்மாரிகளே mummārikaḷē |
| accusative | மும்மாரியை mummāriyai |
மும்மாரிகளை mummārikaḷai |
| dative | மும்மாரிக்கு mummārikku |
மும்மாரிகளுக்கு mummārikaḷukku |
| benefactive | மும்மாரிக்காக mummārikkāka |
மும்மாரிகளுக்காக mummārikaḷukkāka |
| genitive 1 | மும்மாரியுடைய mummāriyuṭaiya |
மும்மாரிகளுடைய mummārikaḷuṭaiya |
| genitive 2 | மும்மாரியின் mummāriyiṉ |
மும்மாரிகளின் mummārikaḷiṉ |
| locative 1 | மும்மாரியில் mummāriyil |
மும்மாரிகளில் mummārikaḷil |
| locative 2 | மும்மாரியிடம் mummāriyiṭam |
மும்மாரிகளிடம் mummārikaḷiṭam |
| sociative 1 | மும்மாரியோடு mummāriyōṭu |
மும்மாரிகளோடு mummārikaḷōṭu |
| sociative 2 | மும்மாரியுடன் mummāriyuṭaṉ |
மும்மாரிகளுடன் mummārikaḷuṭaṉ |
| instrumental | மும்மாரியால் mummāriyāl |
மும்மாரிகளால் mummārikaḷāl |
| ablative | மும்மாரியிலிருந்து mummāriyiliruntu |
மும்மாரிகளிலிருந்து mummārikaḷiliruntu |