From வெறு (veṟu, “to hate, be angry”). Cognate with Telugu వెర్రి (verri), Malayalam വെറി (veṟi), Kannada ವೆಱಿ (veṟi).
வெறி • (veṟi)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | வெறி veṟi |
- |
vocative | வெறியே veṟiyē |
- |
accusative | வெறியை veṟiyai |
- |
dative | வெறிக்கு veṟikku |
- |
benefactive | வெறிக்காக veṟikkāka |
- |
genitive 1 | வெறியுடைய veṟiyuṭaiya |
- |
genitive 2 | வெறியின் veṟiyiṉ |
- |
locative 1 | வெறியில் veṟiyil |
- |
locative 2 | வெறியிடம் veṟiyiṭam |
- |
sociative 1 | வெறியோடு veṟiyōṭu |
- |
sociative 2 | வெறியுடன் veṟiyuṭaṉ |
- |
instrumental | வெறியால் veṟiyāl |
- |
ablative | வெறியிலிருந்து veṟiyiliruntu |
- |
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
வெறி • (veṟi)