From ἀμφιβάλλω (amphibállō, “to waver, to hesitate”) + -ος (-os).
ᾰ̓μφῐ́βολος • (ămphĭ́bolos) m or f (neuter ᾰ̓μφῐ́βολον); second declension
Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | ᾰ̓μφῐ́βολος ămphĭ́bolos |
ᾰ̓μφῐ́βολον ămphĭ́bolon |
ᾰ̓μφῐβόλω ămphĭbólō |
ᾰ̓μφῐβόλω ămphĭbólō |
ᾰ̓μφῐ́βολοι ămphĭ́boloi |
ᾰ̓μφῐ́βολᾰ ămphĭ́bolă | ||||||||
Genitive | ᾰ̓μφῐβόλου ămphĭbólou |
ᾰ̓μφῐβόλου ămphĭbólou |
ᾰ̓μφῐβόλοιν ămphĭbóloin |
ᾰ̓μφῐβόλοιν ămphĭbóloin |
ᾰ̓μφῐβόλων ămphĭbólōn |
ᾰ̓μφῐβόλων ămphĭbólōn | ||||||||
Dative | ᾰ̓μφῐβόλῳ ămphĭbólōi |
ᾰ̓μφῐβόλῳ ămphĭbólōi |
ᾰ̓μφῐβόλοιν ămphĭbóloin |
ᾰ̓μφῐβόλοιν ămphĭbóloin |
ᾰ̓μφῐβόλοις ămphĭbólois |
ᾰ̓μφῐβόλοις ămphĭbólois | ||||||||
Accusative | ᾰ̓μφῐ́βολον ămphĭ́bolon |
ᾰ̓μφῐ́βολον ămphĭ́bolon |
ᾰ̓μφῐβόλω ămphĭbólō |
ᾰ̓μφῐβόλω ămphĭbólō |
ᾰ̓μφῐβόλους ămphĭbólous |
ᾰ̓μφῐ́βολᾰ ămphĭ́bolă | ||||||||
Vocative | ᾰ̓μφῐ́βολε ămphĭ́bole |
ᾰ̓μφῐ́βολον ămphĭ́bolon |
ᾰ̓μφῐβόλω ămphĭbólō |
ᾰ̓μφῐβόλω ămphĭbólō |
ᾰ̓μφῐ́βολοι ămphĭ́boloi |
ᾰ̓μφῐ́βολᾰ ămphĭ́bolă | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
ᾰ̓μφῐβόλως ămphĭbólōs |
ᾰ̓μφῐβολώτερος ămphĭbolṓteros |
ᾰ̓μφῐβολώτᾰτος ămphĭbolṓtătos | ||||||||||||
Notes: |
|