From ἀνίστημι (anístēmi, “to raise”) + -μᾰ (-ma).
ᾰ̓νᾰ́στημᾰ • (anástēma) n (genitive ᾰ̓νᾰστήμᾰτος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ ᾰ̓νᾰ́στημᾰ tò anástēma |
τὼ ᾰ̓νᾰστήμᾰτε tṑ anastḗmate |
τᾰ̀ ᾰ̓νᾰστήμᾰτᾰ tà anastḗmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ᾰ̓νᾰστήμᾰτος toû anastḗmatos |
τοῖν ᾰ̓νᾰστημᾰ́τοιν toîn anastēmátoin |
τῶν ᾰ̓νᾰστημᾰ́των tôn anastēmátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ᾰ̓νᾰστήμᾰτῐ tôi anastḗmati |
τοῖν ᾰ̓νᾰστημᾰ́τοιν toîn anastēmátoin |
τοῖς ᾰ̓νᾰστήμᾰσῐ / ᾰ̓νᾰστήμᾰσῐν toîs anastḗmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ ᾰ̓νᾰ́στημᾰ tò anástēma |
τὼ ᾰ̓νᾰστήμᾰτε tṑ anastḗmate |
τᾰ̀ ᾰ̓νᾰστήμᾰτᾰ tà anastḗmata | ||||||||||
| Vocative | ᾰ̓νᾰ́στημᾰ anástēma |
ᾰ̓νᾰστήμᾰτε anastḗmate |
ᾰ̓νᾰστήμᾰτᾰ anastḗmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||