A Greekish-type Pre-Greek word.
ᾰ̓́ντρον • (ántron) n (genitive ᾰ̓́ντρου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ᾰ̓́ντρον tò ántron |
τὼ ᾰ̓́ντρω tṑ ántrō |
τᾰ̀ ᾰ̓́ντρᾰ tà ántra | ||||||||||
Genitive | τοῦ ᾰ̓́ντρου toû ántrou |
τοῖν ᾰ̓́ντροιν toîn ántroin |
τῶν ᾰ̓́ντρων tôn ántrōn | ||||||||||
Dative | τῷ ᾰ̓́ντρῳ tôi ántrōi |
τοῖν ᾰ̓́ντροιν toîn ántroin |
τοῖς ᾰ̓́ντροις toîs ántrois | ||||||||||
Accusative | τὸ ᾰ̓́ντρον tò ántron |
τὼ ᾰ̓́ντρω tṑ ántrō |
τᾰ̀ ᾰ̓́ντρᾰ tà ántra | ||||||||||
Vocative | ᾰ̓́ντρον ántron |
ᾰ̓́ντρω ántrō |
ᾰ̓́ντρᾰ ántra | ||||||||||
Notes: |
|