ἐφήμερος

See also: εφήμερος

Ancient Greek

From ἐπ(ί)- (ep(í)-, “on”) +‎ ἡμέρᾱ (hēmérā, “day”).

ἐφήμερος • (ephḗmeros) m or f (neuter ἐφήμερον); second declension

Number	Singular		Dual		Plural
Case/Gender	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter	Masculine / Feminine	Neuter
Nominative	ἐφήμερος ephḗmeros	ἐφήμερον ephḗmeron	ἐφημέρω ephēmérō	ἐφημέρω ephēmérō	ἐφήμεροι ephḗmeroi	ἐφήμερᾰ ephḗmera
Genitive	ἐφημέρου ephēmérou	ἐφημέρου ephēmérou	ἐφημέροιν ephēméroin	ἐφημέροιν ephēméroin	ἐφημέρων ephēmérōn	ἐφημέρων ephēmérōn
Dative	ἐφημέρῳ ephēmérōi	ἐφημέρῳ ephēmérōi	ἐφημέροιν ephēméroin	ἐφημέροιν ephēméroin	ἐφημέροις ephēmérois	ἐφημέροις ephēmérois
Accusative	ἐφήμερον ephḗmeron	ἐφήμερον ephḗmeron	ἐφημέρω ephēmérō	ἐφημέρω ephēmérō	ἐφημέρους ephēmérous	ἐφήμερᾰ ephḗmera
Vocative	ἐφήμερε ephḗmere	ἐφήμερον ephḗmeron	ἐφημέρω ephēmérō	ἐφημέρω ephēmérō	ἐφήμεροι ephḗmeroi	ἐφήμερᾰ ephḗmera
Derived forms	Adverb		Comparative		Superlative
Derived forms	ἐφημέρως ephēmérōs		ἐφημερώτερος ephēmerṓteros		ἐφημερώτᾰτος ephēmerṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Greek: εφήμερος (efímeros)
English: ephemeron, ephemera
New Latin: ephēmerus
- Catalan: efímer
- English: ephemeral
- Old French: effimere
  - French: éphémère
Spanish: efímero