ἑλώριον • (helṓrion) n (genitive ἑλωρίου); second declension
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | τὸ ἑλώριον tò helṓrion |
τὼ ἑλωρίω tṑ helōríō |
τᾰ̀ ἑλώριᾰ tà helṓria | ||||||||||
Genitive | τοῦ ἑλωρίου toû helōríou |
τοῖν ἑλωρίοιν toîn helōríoin |
τῶν ἑλωρίων tôn helōríōn | ||||||||||
Dative | τῷ ἑλωρίῳ tôi helōríōi |
τοῖν ἑλωρίοιν toîn helōríoin |
τοῖς ἑλωρίοις toîs helōríois | ||||||||||
Accusative | τὸ ἑλώριον tò helṓrion |
τὼ ἑλωρίω tṑ helōríō |
τᾰ̀ ἑλώριᾰ tà helṓria | ||||||||||
Vocative | ἑλώριον helṓrion |
ἑλωρίω helōríō |
ἑλώριᾰ helṓria | ||||||||||
Notes: |
|