ἡγέομαι (hēgéomai) + -τωρ (-tōr)
ἡγήτωρ • (hēgḗtōr) m (genitive ἡγήτορος); third declension
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ἡγήτωρ ho hēgḗtōr |
τὼ ἡγήτορε tṑ hēgḗtore |
οἱ ἡγήτορες hoi hēgḗtores | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ἡγήτορος toû hēgḗtoros |
τοῖν ἡγητόροιν toîn hēgētóroin |
τῶν ἡγητόρων tôn hēgētórōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ἡγήτορῐ tôi hēgḗtori |
τοῖν ἡγητόροιν toîn hēgētóroin |
τοῖς ἡγήτορσῐ / ἡγήτορσῐν toîs hēgḗtorsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν ἡγήτορᾰ tòn hēgḗtora |
τὼ ἡγήτορε tṑ hēgḗtore |
τοὺς ἡγήτορᾰς toùs hēgḗtoras | ||||||||||
| Vocative | ἡγῆτορ hēgêtor |
ἡγήτορε hēgḗtore |
ἡγήτορες hēgḗtores | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||