ὀμείχω

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ὀμείχω. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ὀμείχω, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ὀμείχω in singular and plural. Everything you need to know about the word ὀμείχω you have here. The definition of the word ὀμείχω will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofὀμείχω, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *h₃meyǵʰ-. Cognates include Sanskrit मेहति (mehati), Old Armenian մէզ (mēz), Latin mingō, Old Norse míga.

Pronunciation

 

Verb

ὀμείχω • (omeíkhō)

  1. to make water, urinate

Usage notes

Often misspelled ὀμίχω, ὤμιξα, ὤμηχα.

Inflection

   Present: ὀμείχω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὀμείχω ὀμείχεις ὀμείχει ὀμείχετον ὀμείχετον ὀμείχομεν ὀμείχετε ὀμείχουσῐ(ν)
subjunctive ὀμείχω ὀμείχῃς ὀμείχῃ ὀμείχητον ὀμείχητον ὀμείχωμεν ὀμείχητε ὀμείχωσῐ(ν)
optative ὀμείχοιμῐ ὀμείχοις ὀμείχοι ὀμείχοιτον ὀμειχοίτην ὀμείχοιμεν ὀμείχοιτε ὀμείχοιεν
imperative   ὄμειχε ὀμειχέτω ὀμείχετον ὀμειχέτων   ὀμείχετε ὀμειχόντων
active
infinitive ὀμείχειν
participle m ὀμείχων
f ὀμείχουσᾰ
n ὀμεῖχον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὤμειχον
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὤμειχον ὤμειχες ὤμειχε(ν) ὠμείχετον ὠμειχέτην ὠμείχομεν ὠμείχετε ὤμειχον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὤμειξᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὤμειξᾰ ὤμειξᾰς ὤμειξε(ν) ὠμείξᾰτον ὠμειξᾰ́την ὠμείξᾰμεν ὠμείξᾰτε ὤμειξᾰν
subjunctive ὀμείξω ὀμείξῃς ὀμείξῃ ὀμείξητον ὀμείξητον ὀμείξωμεν ὀμείξητε ὀμείξωσῐ(ν)
optative ὀμείξαιμῐ ὀμείξειᾰς,
ὀμείξαις 		ὀμείξειε(ν),
ὀμείξαι 		ὀμείξαιτον ὀμειξαίτην ὀμείξαιμεν ὀμείξαιτε ὀμείξειᾰν,
ὀμείξαιεν
imperative   ὄμειξον ὀμειξᾰ́τω ὀμείξᾰτον ὀμειξᾰ́των   ὀμείξᾰτε ὀμειξᾰ́ντων
active
infinitive ὀμεῖξαι
participle m ὀμείξᾱς
f ὀμείξᾱσᾰ
n ὀμεῖξᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

Wikious
Boobota
Sagapedia