From ῥῑ́ς (rhī́s, “nose”) + κέρας (kéras, “horn”).
ῥῑνόκερως • (rhīnókerōs) m (genitive ῥῑνοκέρωτος); third declension (Koine)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ ῥῑνόκερως ho rhīnókerōs |
τὼ ῥῑνοκέρωτε tṑ rhīnokérōte |
οἱ ῥῑνοκέρωτες hoi rhīnokérōtes | ||||||||||
| Genitive | τοῦ ῥῑνοκέρωτος toû rhīnokérōtos |
τοῖν ῥῑνοκερώτοιν toîn rhīnokerṓtoin |
τῶν ῥῑνοκερώτων tôn rhīnokerṓtōn | ||||||||||
| Dative | τῷ ῥῑνοκέρωτῐ tôi rhīnokérōti |
τοῖν ῥῑνοκερώτοιν toîn rhīnokerṓtoin |
τοῖς ῥῑνοκέρωσῐ / ῥῑνοκέρωσῐν toîs rhīnokérōsi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸν ῥῑνοκέρωτᾰ tòn rhīnokérōta |
τὼ ῥῑνοκέρωτε tṑ rhīnokérōte |
τοὺς ῥῑνοκέρωτᾰς toùs rhīnokérōtas | ||||||||||
| Vocative | ῥῑνόκερως rhīnókerōs |
ῥῑνοκέρωτε rhīnokérōte |
ῥῑνοκέρωτες rhīnokérōtes | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||