Hola, siéntete bienvenido o bienvenida, estás en esta página web en busca del significado de ordenarse. En esta web no solo podrás encontrar todas las acepciones del diccionario de la palabra ordenarse, sino que de la misma forma te hablaremos de su etimología, sus peculiaridades y podrás aprender la forma en que se dice la palabra ordenarse en singular y en plural. Todo aquello que se debe saber en referencia a la palabra ordenarse lo tienes en esta web. La definición de la palabra ordenarse te facilitará a que tengas más exactitud e idoneidad en el momento de hablar o escribir tus documentos. Saber la definición deordenarse, de la misma manera que los significados de otras palabras, incrementan nuestro vocabulario y nos proveen de mayores y mejores herramientas lingüísticas.
ordenarse | |
pronunciación (AFI) | |
silabación | or-de-nar-se |
acentuación | llana |
longitud silábica | tetrasílaba |
rima | aɾ.se |
Si puedes, incorpórala: ver cómo
Formas no personales | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
Simples | Compuestas | |||||
Infinitivo | ordenarse | haberse ordenado | ||||
Gerundio | ordenándose (o ordenando) | habiéndose ordenado | ||||
Participio | ordenado | |||||
Formas personales | ||||||
número: | singular | plural | ||||
persona: | primera | segunda | tercera | primera | segunda | tercera |
Modo indicativo | yo | tú vos |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me ordeno | te ordenastú te ordenásvos |
se ordena | nos ordenamos | os ordenáis | se ordenan |
Pretérito imperfecto o Copretérito (Andrés Bello) | me ordenaba | te ordenabas | se ordenaba | nos ordenábamos | os ordenabais | se ordenaban |
Pretérito indefinido o Pretérito (Perfecto simple) | me ordené | te ordenaste | se ordenó | nos ordenamos | os ordenasteis | se ordenaron |
Futuro | me ordenaré | te ordenarás | se ordenará | nos ordenaremos | os ordenaréis | se ordenarán |
Condicional o Pospretérito | me ordenaría | te ordenarías | se ordenaría | nos ordenaríamos | os ordenaríais | se ordenarían |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me he ordenado | te has ordenado | se ha ordenado | nos hemos ordenado | os habéis ordenado | se han ordenado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antecopretérito | me había ordenado | te habías ordenado | se había ordenado | nos habíamos ordenado | os habíais ordenado | se habían ordenado |
Pretérito anterior o Antepretérito (poco usado) | me hube ordenado | te hubiste ordenado | se hubo ordenado | nos hubimos ordenado | os hubisteis ordenado | se hubieron ordenado |
Futuro perfecto o Antefuturo | me habré ordenado | te habrás ordenado | se habrá ordenado | nos habremos ordenado | os habréis ordenado | se habrán ordenado |
Condicional perfecto o Antepospretérito | me habría ordenado | te habrías ordenado | se habría ordenado | nos habríamos ordenado | os habríais ordenado | se habrían ordenado |
Modo subjuntivo | yo | tú vos2 |
él / ella usted1 |
nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ellos / ellas ustedes1 |
Tiempos simples | ||||||
Presente | me ordene | te ordenestú te ordenésvos2 |
se ordene | nos ordenemos | os ordenéis | se ordenen |
Pretérito imperfecto o Pretérito | me ordenara | te ordenaras | se ordenara | nos ordenáramos | os ordenarais | se ordenaran |
me ordenase | te ordenases | se ordenase | nos ordenásemos | os ordenaseis | se ordenasen | |
Futuro (en desuso) | me ordenare | te ordenares | se ordenare | nos ordenáremos | os ordenareis | se ordenaren |
Tiempos compuestos | ||||||
Pretérito perfecto o Antepresente | me haya ordenado | te hayastú ordenado te hayásvos2 ordenado |
se haya ordenado | nos hayamos ordenado | os hayáis ordenado | se hayan ordenado |
Pretérito pluscuamperfecto o Antepretérito | me hubiera ordenado | te hubieras ordenado | se hubiera ordenado | nos hubiéramos ordenado | os hubierais ordenado | se hubieran ordenado |
me hubiese ordenado | te hubieses ordenado | se hubiese ordenado | nos hubiésemos ordenado | os hubieseis ordenado | se hubiesen ordenado | |
Futuro o Antefuturo (en desuso) | me hubiere ordenado | te hubieres ordenado | se hubiere ordenado | nos hubiéremos ordenado | os hubiereis ordenado | se hubieren ordenado |
Modo imperativo | tú vos |
usted1 | nosotros nosotras |
vosotros vosotras |
ustedes1 | |
Afirmativo | ordénatetú ordenatevos |
ordénese | ordenémonos | ordenaos | ordénense | |
Negativo | Se emplea el presente del modo subjuntivo
| |||||
1 Usted y ustedes son pronombres de segunda persona, pero emplean las formas verbales de la tercera. 2 Las formas de «vos» varían en diversas zonas de América. El voseo rioplatense prefiere para el subjuntivo las formas de «tú». |
|
Puede ser de que junto con todo lo aprendido sobre la palabra ordenarse, también te enseñemos la manera de cómo dividirla en sílabas. Para ello si deseas aprender a dividir ordenarse en sílabas.
Más abajo podrás tener acceso una lista con los principales errores ortográficos, para que estés atento y sepas el modo de no incurrir en ellos.Sin más que agregar, aquí tienes el listado de errores ortográficos de ordenarse