Nominaalimuodot | |
---|---|
infinitiivi | besinnen |
partisiipin preesens | besinnend |
partisiipin perfekti | besonnen |
apuverbi | haben |
Persoonamuodot | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
indikatiivi | ||||||||||||||
preesens | imperfekti | perfekti | pluskvamperfekti | |||||||||||
pers. | yks. | mon. | pers. | yks. | mon. | pers. | yks. | mon. | pers. | yks. | mon. | |||
1. | besinne | besinnen | 1. | besann | besannen | 1. | haben besonnen | haben besonnen | 1. | hatte besonnen | hatten besonnen | |||
2. | besinnst | besinnt | 2. | besannst | besannt | 2. | hast besonnen | habt besonnen | 2. | hattest besonnen | hattet besonnen | |||
3. | besinnt | besinnen | 3. | besann | besannen | 3. | hat besonnen | haben besonnen | 3. | hatte besonnen | hatten besonnen |
konjunktiivi | ||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
preesens | imperfekti | perfekti | pluskvamperfekti | |||||||||||
pers. | yks. | mon. | pers. | yks. | mon. | pers. | yks. | mon. | pers. | yks. | mon. | |||
1. | besinne | besinnen | 1. | besänne (besönne) |
besännen (besönnen) |
1. | habe besonnen | haben besonnen | 1. | hätte besonnen | hätten besonnen | |||
2. | besinnest | besinnet | 2. | besännest (besönnest) |
besännet (besönnet) |
2. | habest besonnen | habet besonnen | 2. | hättest besonnen | hättet besonnen | |||
3. | besinne | besinnen | 3. | besänne (besönne) |
besännen (besönnen) |
3. | habe besonnen | haben besonnen | 3. | hätte besonnen | hätten besonnen |
imperatiivi | ||
---|---|---|
pers. | yks. | mon. |
1. | – | besinnen wir |
2. | besinn(e) (epämuodollinen) besinnen Sie (muodollinen) |
besinnt (epämuodollinen) besinnen Sie (muodollinen) |
3. | besinne er/sie/es | besinnen sie |