aprobować \a.pʀo.bo.u̯aʧ\ imperfectif transitif
| PRÉSENT | Singulier | Duel | Pluriel |
|---|---|---|---|
| 1re personne | aprobuju | aprobujemoj | aprobujemy |
| 2e personne | aprobuješ | aprobujetej aprobujetaj |
aprobujeće |
| 3e personne | aprobuje | aprobujetej aprobujetaj |
aprobuja aprobuju |
| PRÉTÉRIT | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | aprobowach | aprobowachmoj | aprobowachmy |
| 2e personne | aprobowaše | aprobowaštej | aprobowašće |
| 3e personne | aprobowaše | aprobowaštej | aprobowachu |
| IMPÉRATIF | Singulier | Duel | Pluriel |
| 1re personne | - | aprobujmoj | aprobujmy |
| 2e personne | aprobuj | aprobujtej aprobujtaj |
aprobujće |
| 3e personne | aprobuj njech aprobuje |
aprobujtej aprobujtaj |
aprobuju njech aprobuja |
| PASSÉ | Singulier | Duel | Pluriel |
| masculin | aprobował | aprobowałoj | aprobowali |
| féminin | aprobowała | aprobowałe | |
| neutre | aprobowało | ||
| TRANSGRESSIF | Présent I : aprobujo Présent II : aprobujcy Passé : aprobowawši | ||
| PARTICIPE PRÉSENT | aprobowacy | ||
| PARTICIPE PASSÉ | aprobowany | ||
| SUBSTANTIF VERBAL | aprobowanje | ||
| Déclinaison du participe présent | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | aprobowacy | aprobowace | aprobowaca | aprobowacaj | aprobowacej | aprobowacy | aprobowace | ||
| GÉNITIF | aprobowaceho | aprobowaceje | aprobowaceju | aprobowacych | |||||
| DATIF | aprobowacemu | aprobowacej | aprobowacymaj | aprobowacym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | aprobowace | aprobowacu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | aprobowacym | aprobowacej | aprobowacymaj | aprobowacymi | |||||
| LOCATIF | aprobowacym | aprobowacej | aprobowacymaj | aprobowacych | |||||
| Déclinaison du participe passé | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | masculin | neutre | féminin | |
| NOMINATIF | aprobowany | aprobowane | aprobowana | aprobowanaj | aprobowanej | aprobowany | aprobowane | ||
| GÉNITIF | aprobowaneho | aprobowaneje | aprobowaneju | aprobowanych | |||||
| DATIF | aprobowanemu | aprobowanej | aprobowanymaj | aprobowanym | |||||
| ACCUSATIF | Nom. ou Gén. | aprobowane | aprobowanu | Nom. ou Gén. | Nom. ou Gén. | ||||
| INSTRUMENTAL | aprobowanym | aprobowanej | aprobowanymaj | aprobowanymi | |||||
| LOCATIF | aprobowanym | aprobowanej | aprobowanymaj | aprobowanych | |||||
| Déclinaison du substantif verbal | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| CAS | Singulier | Duel | Pluriel | ||||||
| NOMINATIF | aprobowanje | aprobowani | aprobowanja | ||||||
| GÉNITIF | aprobowanja | aprobowanjow | aprobowanjow | ||||||
| DATIF | aprobowanju | aprobowanjomaj | aprobowanjam | ||||||
| ACCUSATIF | aprobowanje | aprobowani | aprobowanja | ||||||
| INSTRUMENTAL | aprobowanjom | aprobowanjomaj | aprobowanjemi | ||||||
| LOCATIF | aprobowanju | aprobowanjomaj | aprobowanjach | ||||||