Singulier | Pluriel |
---|---|
bitumen \ˈbɪtjumɛn\ |
bitumens \ˈbɪtjumɛnz\ |
bitumen (le pluriel fait aussi bitumina)
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | bitumen | bitumina |
Vocatif | bitumen | bitumina |
Accusatif | bitumen | bitumina |
Génitif | bituminis | bituminum |
Datif | bituminī | bituminibus |
Ablatif | bituminĕ | bituminibus |
bitumĕn \Prononciation ?\ neutre
Betulla. Gallica haec arbor mirabili candore atque tenuitate, terribilis magistratuum virgis, eadem circulis flexilis, item corbium costis. bitumen ex ea Galliae excoquunt.— (Pline, Naturalis Historia, XVI, traduction.)
Cas | Singulier | Duel | Pluriel |
---|---|---|---|
Nominatif | bitumen | bitumna | bitumni |
Accusatif | bitumen | bitumna | bitumne |
Génitif | bitumna | bitumnov | bitumnov |
Datif | bitumnu | bitumnoma | bitumnom |
Instrumental | bitumnom | bitumnoma | bitumni |
Locatif | bitumnu | bitumnih | bitumnih |
bitumen \Prononciation ?\ masculin inanimé
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | bitumen | bitumeny |
Génitif | bitumenu | bitumenů |
Datif | bitumenu | bitumenům |
Accusatif | bitumen | bitumeny |
Vocatif | bitumene | bitumeny |
Locatif | bitumenu | bitumenech |
Instrumental | bitumenem | bitumeny |
bitumen \Prononciation ?\ masculin inanimé