Infinitif | drénken | |||
---|---|---|---|---|
Verbe auxiliaire | hunn | |||
Participe passé | gedronk | |||
Indicatif | ||||
Présent | ech drénken du drénks hien, si, hatt drénkt mir drénken dir drénkt si drénken |
Passé composé |
ech hu gedronk du hues gedronk hien, si, hatt huet gedronk mir hu gedronk dir hutt gedronk si hu gedronk | |
Prétérit | verbe sans prétérit | Plus-que-parfait | ech hat gedronk du has gedronk hien, si, hatt hat gedronk mir hate gedronk dir hat gedronk si hate gedronk | |
Futur I | ech wäert drénken du wäerts drénken hien, si, hatt wäert drénken mir wäerten drénken dir wäert drénken si wäerten drénken |
Futur II | ech wäert gedronk hunn du wäerts gedronk hunn hien / si, hatt wäert gedronk hunn mir wäerten gedronk hunn dir wäert gedronk hunn si wäerten gedronk hunn | |
Conditionnel | ||||
Conditionnel présent |
ech géif drénken du géifs drénken hien, si, hatt géif drénken mir géifen drénken dir géift drénken si géifen drénken |
Conditionnel passé |
ech hätt gedronk du häss gedronk hien, si, hatt hätt gedronk mir hätte gedronk dir hätt gedronk si hätte gedronk | |
Impératif | ||||
drénk! drénkt! |
drénken \ˈdʁeŋ.kən\ irrégulier
Ech drénke just eng Taass Kaffi.
e Patt drénke goen
Wann et waarm ass, muss ee méi dacks drénken.
hien drénkt