Infinitif | duerkommen | |||
---|---|---|---|---|
Verbe auxiliaire | sinn | |||
Participe passé | duerkomm | |||
Indicatif | ||||
Présent | ech kommen duer du kënns duer hien, si, hatt kënnt duer mir kommen duer dir kommt duer si kommen duer |
Passé composé |
ech sinn duerkomm du bass duerkomm hien, si, hatt ass duerkomm mir sinn duerkomm dir sidd duerkomm si sinn duerkomm | |
Prétérit | ech koum duer du koums duer hien, si, hatt koum duer mir koumen duer dir koumt duer si koumen duer |
Plus-que-parfait | ech war duerkomm du waars duerkomm hien, si, hatt war duerkomm mir waren duerkomm dir waart duerkomm si waren duerkomm | |
Futur I | ech wäert duerkommen du wäerts duerkommen hien, si, hatt wäert duerkommen mir wäerten duerkommen dir wäert duerkommen si wäerten duerkommen |
Futur II | ech wäert duerkomm sinn du wäerts duerkomm sinn hien / si, hatt wäert duerkomm sinn mir wäerten duerkomm sinn dir wäert duerkomm sinn si wäerten duerkomm sinn | |
Conditionnel | ||||
Conditionnel présent |
ech géif duerkommen du géifs duerkommen hien, si, hatt géif duerkommen mir géifen duerkommen dir géift duerkommen si géifen duerkommen ech kéim duer du kéims duer hien, si, hatt kéim duer mir kéimen duer dir kéimt duer si kéimen duer |
Conditionnel passé |
ech wier duerkomm du wiers duerkomm hien, si, hatt wier duerkomm mir wieren duerkomm dir wiert duerkomm si wieren duerkomm | |
Impératif | ||||
komm duer! kommt duer! |
duerkommen \Prononciation ?\ intransitif
(op + acc.)
S’avancer (de), s’approcher (de).
(op + acc.)
S’attendre (à quelque chose).