konstruo

Bonjour, vous êtes venu ici pour chercher la signification du mot konstruo. Dans DICTIOUS, vous trouverez non seulement toutes les significations du dictionnaire pour le mot konstruo, mais vous apprendrez également son étymologie, ses caractéristiques et comment dire konstruo au singulier et au pluriel. Tout ce que vous devez savoir sur le mot konstruo est ici. La définition du mot konstruo vous aidera à être plus précis et correct lorsque vous parlerez ou écrirez vos textes. Connaître la définition dekonstruo, ainsi que celles d'autres mots, enrichit votre vocabulaire et vous fournit des ressources linguistiques plus nombreuses et de meilleure qualité.

Étymologie

De konstrui (« construire ») et -o (« substantif »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif konstruo
\kon.ˈstru.o\
konstruoj
\kon.ˈstru.oj\
Accusatif konstruon
\kon.ˈstru.on\
konstruojn
\kon.ˈstru.ojn\

konstruo \kon.ˈstru.o\

  1. Construction.
    • En sia konstruo, ĝi estas lingvo kiun oni povas konsideri kiel unu el la grandaj lingvoj de Eŭropo. Mi opinias ke Esperanto estas solvo inter aliaj, kaj ke ĝi povus havi por si la avantaĝon, seriozan, t.e. , kontraŭe al iu ajn el la lingvoj kun eŭropa alvokiĝo, ĝi ne estas antaŭita aŭ sekvita per politika kaj nacia engaĝiĝo. Kaj tio estis, cetere, la ideo de ĝia inventinto. Zamenhof, tion diris en tiu epoko, en 1887, kiam li publikigis la unuan libron, kiu proponis Esperanton. Kaj oni scias, do jam de longa tempo, Esperanto havas por si, havis por si, ĉiam havas por si, ne esti lingvo de nacio kaj de popolo, ankoraŭ malpli de ŝtato laŭ la hegela senco de la vorto, en kio estas sufiĉe favoraj trajtoj. — (Claude Hagège)
      C’est dans sa facture une langue que l’on peut considérer comme une des grandes langues de l’Europe. Je pense que l’espéranto est une solution parmi d’autres. Ce n’est la langue d’aucune nation, d’aucun État. Et c’était du reste l’idée de son inventeur. Zamenhof, en 1887, l’avait dit dès cette époque, quand il a publié le premier livre qui proposait l’espéranto. On le sait depuis longtemps donc, l’espéranto a pour lui, avait pour lui, a toujours pour lui, de ne pas être la langue d’une nation et d’un peuple, encore moins d’un État au sens hégélien du terme, ce qui sont des traits plutôt favorables.

Prononciation

  • France (Toulouse) : écouter « konstruo  »