μόνος (mónos) \ˈmɔ.nɔs\
cas | singulier | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | μόνος | μόνη | μόνον | |||
vocatif | μόνε | μόνη | μόνον | |||
accusatif | μόνον | μόνην | μόνον | |||
génitif | μόνου | μόνης | μόνου | |||
datif | μόνῳ | μόνῃ | μόνῳ | |||
cas | duel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | μόνω | μόνα | μόνω | |||
vocatif | μόνω | μόνα | μόνω | |||
accusatif | μόνω | μόνα | μόνω | |||
génitif | μόνοιν | μόναιν | μόνοιν | |||
datif | μόνοιν | μόναιν | μόνοιν | |||
cas | pluriel | |||||
masculin | féminin | neutre | ||||
nominatif | μόνοι | μόναι | μόνα | |||
vocatif | μόνοι | μόναι | μόνα | |||
accusatif | μόνους | μόνας | μόνα | |||
génitif | μόνων | μόνων | μόνων | |||
datif | μόνοις | μόναις | μόνοις |
μόνος, mónos *\ˈmo.nos\