-ien

Frans

Uitspraak

• IPA: /jɛ̃/

Woordherkomst en -opbouw

• van Latijn -ianus, soms ook -anus
  Dit achtervoegsel kan uiteenlopende vormen aannemen. In enkele gevallen verandert ook de spelling van het hoofdwoord. Als het woord al op een klinker eindigt, kan die geheel vervallen of tot een andere vorm van het achtervoegsel (-éen, -en) leiden.

Achtervoegsel

-ien

1. -iaans, -isch; van, voortgekomen uit, betrekking hebbend op (bijvoeglijk of zelfstandig naamwoord)
   • bactérie → bactérien "van bacteriën"
   1. leidt van een geografische naam een bijvoeglijk naamwoord af met de betekenis "daarvan afkomstig, daarop betrekking hebbend"
      • Fidji → fidjien "Fijisch"
   2. leidt van de naam van een plaats of gebied een mannelijk zelfstandig naamwoord af voor de taal daarvan
      • Fidji → le fidjien "het Fijiaans"
   3. leidt van de naam van een plaats of gebied de mannelijke naam (met hoofdletter) af voor een persoon uit die plaats
      • Fidji → le Fidjien "de Fijiër"
   4. leidt van de naam van een persoon een bijvoeglijk naamwoord af "van, de gedachte oproepend aan" bedoelde persoon
      • Sarkozy → sarkozien "van Sarkozy, Sarkoziaans"
2. leidt van de naam van een vakgebied of stroming een mannelijk zelfstandig naamwoord voor een beoefenaar of aanhanger daarvan
   • théologie → le théologien "theoloog"
3. wordt in de wetenschap gebruikt om bijvoeglijke naamwoorden af te leiden, die ook weer zelfstandig gebruikt kunnen worden
   • reptile → reptilien "van, zoals bij reptielen" of → le reptilien "wezen dat op een reptiel lijkt"

Verwante begrippen

• mannelijke vorm van -ienne