allocutie
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord allocutie. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord allocutie, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je allocutie in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord allocutie is hier. De definitie van het woord allocutie zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanallocutie, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- al·lo·cu·tie
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘toespraak’ voor het eerst aangetroffen in 1654 [1]
- [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | allocutie | allocuties |
| verkleinwoord | - | - |
- (religie) toespraak meer in het bijzonder van de paus (voor een bepaalde doelgroep over een actueel onderwerp. (voornamelijk aan het college van kardinalen of - tijdens een concilie - voor de concilievaders))
- Het woord allocutie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "allocutie" herkend door:
| 32 % | van de Nederlanders; |
| 46 % | van de Vlamingen.[4] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "allocutie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ allocutie op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
