cognitie
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord cognitie. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord cognitie, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je cognitie in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord cognitie is hier. De definitie van het woord cognitie zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vancognitie, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- cog·ni·tie
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘kenvermogen’ voor het eerst aangetroffen in 1650 [1]
- van het Latijnse 'cognitio'
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | cognitie | cognities |
| verkleinwoord | - | - |
de cognitie v
- het vermogen iets te leren
- kennisneming
- kennis, idee of overtuiging die zich in de geest van een personen bevindt
- Het woord cognitie staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "cognitie" herkend door:
| 88 % | van de Nederlanders; |
| 86 % | van de Vlamingen.[2] |
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- ↑ "cognitie" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
