extraneus
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord extraneus. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord extraneus, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je extraneus in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord extraneus is hier. De definitie van het woord extraneus zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanextraneus, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- ex·tra·ne·us
- Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘examenstudent’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1819 [1]
- afgeleid van het Latijnse neus met het voorvoegsel extra- [2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | extraneus | extranei |
| verkleinwoord | - | - |
- (onderwijs) iemand die aan een universiteit of hogeschool examens kan afleggen maar geen hoorcolleges of practica mag volgen of begeleiding ontvangt
- ▸ Ze had een zoon die zijn eindexamen had gehaald als extraneus in Harnôsand, ze had ongetwijfeld zijn studie gefinancierd met al haar gezwoeg.[4]
- Zie Wikipedia voor meer informatie.
- Het woord extraneus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑ "extraneus" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ extraneus op website: Etymologiebank.nl
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Jan Guillou (vert. Bart Kraamer)“Kop in het zand” (2015), Uitgeverij Prometheus
, ISBN 9789044628142
