inruiming

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  inruiming    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• in·rui·ming

Woordherkomst en -opbouw

• Naamwoord van handeling van inruimen met het achtervoegsel -ing

Zelfstandig naamwoord

de inruiming v

1. het vrijhouden of vrijmaken van een plaats voor iets of iemand

   • In 1914 heeft het ministerie van oorlog, na de instelling van een opperbevel, zich de eigen taak wat al te zeer ondergeschikt voorgesteld. Het had geen ervaring en hield zich, voor de beslissingen omtrent het legerbeheer, achter het opperbevel terug. Voor de inruiming der bestuursbemoeiing ten behoeve van een opperbevel, zal het departement van defensie in den vervolge zich tot de eischen der strategie moeten bepalen.  
   • Men zou inruiming van eenige kerkgebouwen in de steden voor de Calvinisten vragen - een gedurfde eisch, waaruit de machtsontwikkeling van de aanhangers der nieuwe leer duidelijk bleek.  

Gangbaarheid

• Het woord 'inruiming' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "inruiming" herkend door:

Verwijzingen