ironicus
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord ironicus. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord ironicus, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je ironicus in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord ironicus is hier. De definitie van het woord ironicus zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanironicus, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- iro·ni·cus
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | ironicus | ironici |
| verkleinwoord |
de ironicus m
- iemand die zich spottend uitlaat over andere personen of zaken
- De presentator groeide op in Twente, waar het Enschedese Volksparkcircus hem inspireerde, maar waar hij zich als ironicus niet begrepen voelde. Vanwege zijn dagdromerij werd hij van de middelbare school in Hengelo afgehaald en naar de kostschool in Oldenzaal gestuurd. [2]
- 27. Nader tot U (1966) G.K. van het Reve Het tweede brievenboek van de onverbeterlijke ironicus. [3]
- Het woord ironicus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "ironicus" herkend door:
| 78 % | van de Nederlanders; |
| 87 % | van de Vlamingen.[4] |
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑ Tubantia Marthy Rothe 06-06-07 Gert- Jan Droge overleden (64)
- ↑ HP de Tijd MAX PAM 20 JUN 1999 Max Pams honderd beste boeken uit de Nederlandse literatuur van 1900-2000
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
