krachtens

• Geluid:  krachtens    (hulp, bestand)
• IPA: ˈkrɑxtəns//

• krach·tens

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘voorzetsel’ voor het eerst aangetroffen in 1817 ^[1]
• mogelijk afgeleid van krachten (datief meervoud) met het achtervoegsel -s; in de 18e eeuw kende het Nederlands de uitdrukking "uit krachte" (datief enkelvoud) met de betekenis "uit hoofde van"; onder invloed van het Duitse Kraft kan hieruit een voorzetsel zijn ontstaan ^[2][3][4]

krachtens

1. (formeel) met het vermogen of bevoegdheid die voortvloeit uit, op grond van

   • De massamedia versterken dit verschil doordat zij krachtens hun aard eerder het nieuwe dan het normale verslaan, en daarom directe acties groter doen lijken dan zij zijn. ^[5]

• ingevolge

• krachtens de wet

• Het woord krachtens staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "krachtens" herkend door: