maatschappijcriticus
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord maatschappijcriticus. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord maatschappijcriticus, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je maatschappijcriticus in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord maatschappijcriticus is hier. De definitie van het woord maatschappijcriticus zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanmaatschappijcriticus, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- maat·schap·pij·cri·ti·cus
- samenstelling van maatschappij zn en criticus zn
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | maatschappijcriticus | maatschappijcritici |
| verkleinwoord |
de maatschappijcriticus m
- iemand die kritiek heeft op het functioneren van de samenleving
- ▸ Voor de arts en maatschappijcriticus Bernard Mandeville (1670-1733) is de mens van nature behept met ondeugden als afgunst, ijdelheid, bedrog, hebzucht en onkuisheid. Kundige bestuurders kunnen die ondeugden echter dienstbaar maken aan de samenleving.[1]
- ▸ Al tijdens zijn leven is er sprake van een ”Foucaulteffect”. Hij wordt een idool en krijgt allerlei etiketten opgeplakt: revolutionair historicus, genealoog van de moderne macht, niet-marxistisch maatschappijcriticus, wetenschapsvernieuwer, ontmaskeraar van het subject, analyticus van de (laat)moderne tijd, bevrijder van seksualiteit en lichaam, homo-emancipator, nieuwelevensstijlfilosoof. Ook nu is dat nog volop aan de orde. De studies die een beroep op hem doen zijn bijna ontelbaar.[2]
- Het woord maatschappijcriticus staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- ↑
Weblink bron Drs. J. Kruidenier“Ondeugd die tot welvaart leidt” (18 oktober 2006), Reformatorisch Dagblad - ↑ Weblink bron Jacob Kruidenier“Foucaults analyses zijn van blijvende betekenis” (10 mei 2013), Reformatorisch Dagblad
