medestander
Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord medestander. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord medestander, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je medestander in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord medestander is hier. De definitie van het woord medestander zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vanmedestander, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
- Geluid: medestander (hulp, bestand)
- me·de·stan·der
- In de betekenis van ‘partijgenoot’ voor het eerst aangetroffen in 1450 [1]
- van Middelnederlands medestander[2]
| enkelvoud | meervoud | |
|---|---|---|
| naamwoord | medestander | medestanders |
| verkleinwoord | medestandertje | medestandertjes |
de medestander m
- bondgenoot, aanhanger, iemand die je helpt je doel te bereiken, vaak tegen mensen dat proberen tegen te gaan
- Samen met zijn medestanders probeerde hij zijn tegenstanders te verslaan.
- Het woord medestander staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "medestander" herkend door:
| 100 % | van de Nederlanders; |
| 97 % | van de Vlamingen.[3] |
- ↑ "medestander" in: Sijs, Nicoline van der, Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen, 2e druk, Amsterdam / Antwerpen: Veen, 2002; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
- ↑ Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- ↑
Door archive.org gearchiveerde versie van 21 oktober 2019 “Word Prevalence Values” op ugent.be
- afgeleid van Middelnederlands medestaen "erbij zijn, terzijde staan" met het achtervoegsel -er[1]
medestander m
- compagnon, deelgenoot