nonduif

Hallo, je bent hier gekomen op zoek naar de betekenis van het woord nonduif. In DICTIOUS vind je niet alleen alle woordenboekbetekenissen van het woord nonduif, maar kom je ook meer te weten over de etymologie, de kenmerken en hoe je nonduif in enkelvoud en meervoud uitspreekt. Alles wat je moet weten over het woord nonduif is hier. De definitie van het woord nonduif zal u helpen preciezer en correcter te zijn bij het spreken of schrijven van uw teksten. Kennis van de definitie vannonduif, maar ook van die van andere woorden, verrijkt uw woordenschat en verschaft u meer en betere taalkundige bronnen.
Nonduif
  • (IPA in voorbereiding)
  • non·duif
enkelvoud meervoud
naamwoord nonduif nonduiven
verkleinwoord nonduifje nonduifjes

de nonduifv / m

  1. (duifachtigen) Columba livia domestica op Wikispecies een duivenras op Wikipedia (nl) dat door een groot aantal fokkers over de hele wereld gefokt wordt. De nonduif wordt al genoemd in de boeken van de schrijvers Aldrovandi omstreeks 1600 en van `John Moore` omstreeks 1750 waarin zelfs de eerste tekening van de nonduif staat afgebeeld. Deze duif is ingedeeld bij de sierduiven (gedomesticeerde duiven) in de groep tuimelaarrassen. Hij stamt af van de rotsduif (Columba livia). Het is een middelgrote duif, met een kort en compact lichaam. Duivenkenner en keurmeester Cornelis Spruijt stelde in 1955 nog dat nonduiven goed broeden en hun jongen zorgzaam grootbrengen. Tegenwoordig broeden nonduiven niet zo goed doordat men gebruik is gaan maken van voedsterduiven, zoals postduiven, om zo meer jongen te kunnen fokken. De nonduiven hoefden zelf niet meer te broeden en zo is deze eigenschap uit het ras gefokt. De doffers zijn onderling erg agressief in de broedtijd en in deze strijd gaat nog al eens een ei verloren. Momenteel zijn er wel weer fokkers die de nonduiven hun eigen jongen laten grootbrengen en zo proberen deze eigenschap weer terug te brengen in het ras. De naam tuimelaar heeft deze duif gekregen om zijn bijzondere manier van vliegen. In de lucht gooien zij hun hoofd in de nek, waardoor ze als het ware om tuimelen. Tegenwoordig is deze eigenschap enigszins weg gefokt, omdat de duiven eigenlijk steeds minder de ruimte krijgen om los te kunnen vliegen. Deze sierduif wordt gefokt met als doel ze tentoon te stellen op kleindiertentoonstellingen