iuro

Hej, du har kommit hit för att leta efter betydelsen av ordet iuro. I DICTIOUS hittar du inte bara alla ordboksbetydelser av ordet iuro, utan du får också veta mer om dess etymologi, dess egenskaper och hur man säger iuro i singular och plural. Allt du behöver veta om ordet iuro finns här. Definitionen av ordet iuro hjälper dig att vara mer exakt och korrekt när du talar eller skriver dina texter. Genom att känna till definitionen aviuro och andra ord berikar du ditt ordförråd och får tillgång till fler och bättre språkliga resurser.

Latim

Verbo

presente ativo iuro, infinitivo presente iurare, pretérito perfeito ativo iuravi, supino iuratum.

  1. jurar.
  2. fazer um voto.

Conjugação

    Conjugação de iurō, primeira conjugação
Formas ativas
Modo verbal\número e pessoa Singular Plural
primeira segunda terceira primeira segunda terceira
Indicativo Presente iurō iurās iurat iurāmus iurātis iurant
Pretérito imperfeito iurābam iurābās iurābat iurābāmus iurābātis iurābant
Futuro iurābō iurābis iurābit iurābĭmus iurābĭtis iurābunt
Pretérito perfeito iurī iurīstī iurit iurĭmus iurīstis iurĕrunt, iurēre
Pretérito mais-que-perfeito iurĕram iurĕrās iurĕrat iurerāmus iurerātis iurĕrant
Futuro do pretérito iurĕrō iurĕris iurĕrit iurerĭmus iurerĭtis iurĕrint
Subjuntivo presente iurem iurēs iuret iurēmus iurētis iurent
Pretérito imperfeito iurērem iurārēs iurāret iurārēmus iurārētis iurārent
Pretérito perfeito iurĕrim iurĕrīs iurĕrit iurerĭmus iurerĭtis iurĕrint
Pretérito mai-que-perfeito iurīssem iurīssēs iurīsset iurissēmus iurissētis iurīssent
Imperativo Presente iurā iurāte
Futuro iurātō iurātō iurātōte iurāntō
Formas passivas
Modo verbal\número e pessoa Singular Plural
primeira segunda terceira primeira segunda terceira
Indicativo Presente iuror iurāris, iurāre iurātur iurāmur iurāmĭnī iurāntur
Pretérito imperfeito iurābar iurābāris, iurābāre iurābātur iurābāmur iurābamĭnī iurābāntur
Futuro iurābor iurābĕris, iurābĕre iurābĭtur iurābĭmur iurābimĭnī iurābuntur
Pretérito perfeito iuratus sum iuratus es iuratus est iuratī sumus iuratī estis iuratī sunt
Pretérito-mais-que-perfeito iuratus eram iuratus erās iuratus erat iuratī erāmus iuratī erātis iuratī erant
Futuro do pretérito iuratus erō iuratus eris/ere iuratus erit iuratī erimus iuratī eritis iuratī erunt
Subjuntivo presente iurer iurēris, iurēre iurētur iurēmur iuremĭnī iurēntur
Pretérito imperfeito iurārer iurārēris, iurārēre iurārētur iurārēmur iurāremĭnī iurārēntur
Pretérito perfeito iuratus sim iuratus sīs iuratus sit iuratī sīmus iuratī sītis iuratī sint
Pretérito mai-que-perfeito iuratus essem/forem iuratus essēs/forēs iuratus esset/foret iuratī essēmus/forēmus iuratī essētis/forētis iuratī essent/forent
Imperativo Presente iurāre iurāmĭnī
Futuro iurātor iurātor iurāntor


Formas infinitivas
Vozes Ativo Passiva
Modo verbal\tempo Presente Pretérito perfeito Futuro Presente Pretérito perfeito Futuro
Infinitivos iurāre iurisse iuratūrus esse iurārī iuratus esse iuratum īrī
Paricípios iurāns iuratūrus iuratus iurandus
Formas nominais
Modo verba/declinação Gerúndio Supino
Nominativo Genitivo Dativo/ablativo Acusativo Acusativo Ablativo
Formas impessoais iurāre iurandī iurandō iurandum iuratum iuratū

Pronúncia

  • AFI: /ˈjuː.roː/
Enciclo
Wikious
Sapientia
Scientia
Boobota
Anandapedia
Sagapedia
Wikithot