trincar

Hej, du har kommit hit för att leta efter betydelsen av ordet trincar. I DICTIOUS hittar du inte bara alla ordboksbetydelser av ordet trincar, utan du får också veta mer om dess etymologi, dess egenskaper och hur man säger trincar i singular och plural. Allt du behöver veta om ordet trincar finns här. Definitionen av ordet trincar hjälper dig att vara mer exakt och korrekt när du talar eller skriver dina texter. Genom att känna till definitionen avtrincar och andra ord berikar du ditt ordförråd och får tillgång till fler och bättre språkliga resurser.

Português

Verbo

trin.car

  1. colher com os dentes, morder, mastigar
  2. atar fortemente
  3. pôr ou induzir a um estado em que se está a sentir uma determinada sensação de forma muito intensa
    • Ela ligou e falou que ela está trincando de frio lá, que está uns 5 abaixo de zero.
  4. pôr ou induzir a um estado em que fica-se a sentir de forma muito intensa sensação ou sentimento
    • Você me trinca de vergonha.

Sinônimos

Conjugação

Etimologia

Aparentado com o provençal e catalão trencar, partir, supostamente duma base céltica *trenco, talar.

Pronúncia

Portugal

Ver também

No Wikcionário


Asturiano

Verbo1

trin.car

  1. quebrar, partir com os dentes
  2. romper
  3. comer e beber em excesso
  4. acabar com a comida; acabar o trabalho
  5. comprimir; pisar a erva segada e levada no carro para diminuir o seu volume
  6. rechinar
  7. atar, dar um
  8. pegar em, colher
  9. inclinar, torcer, ladear um objeto
  10. ganhar dinheiro no jogo

Verbo2

trin.car

  1. cravar os grandes pregos da roda do carro das vacas

Etimologia

(Morfologia) De trincu + -ar.

Galego

Verbo1

trin.car

  1. trincar, comer, morder
  2. cortar em pedaços
  3. atar fortemente
  4. (Náutica) amarrar a vela
  5. apertar os dentes por mau humor
  6. morder o caranguejo com as pinças
  7. colher os dedos ou uma extremidade numa porta ou lugar apertado
  8. copular
  9. partir
  10. serrar um tronco transversalmente
  11. ser cruel na vingança
  12. segurar
  13. golpear

Etimologia

(Morfologia) De trinca + -ar. Confronte-se com trinçar.

Verbo2

trin.car

  1. beber vinho ou álcool

Etimologia

(Morfologia) De trinque + -ar.