Ayrıca bakınız: εὔκολος |
Eski Yunanca εὔκολος (eúkolos) sözcüğünden devralındı.[1]
εύκολος (éfkolos) (dişil εύκολη, nötr εύκολο)
tekil | çoğul | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
eril | dişil | nötr | eril | dişil | nötr | |
yalın | εύκολος (éfkolos) | εύκολη (éfkoli) | εύκολο (éfkolo) | εύκολοι (éfkoloi) | εύκολες (éfkoles) | εύκολα (éfkola) |
tamlayan | εύκολου (éfkolou) | εύκολης (éfkolis) | εύκολου (éfkolou) | εύκολων (éfkolon) | εύκολων (éfkolon) | εύκολων (éfkolon) |
belirtme | εύκολο (éfkolo) | εύκολη (éfkoli) | εύκολο (éfkolo) | εύκολους (éfkolous) | εύκολες (éfkoles) | εύκολα (éfkola) |
seslenme | εύκολε (éfkole) | εύκολη (éfkoli) | εύκολο (éfkolo) | εύκολοι (éfkoloi) | εύκολες (éfkoles) | εύκολα (éfkola) |