عمل

Ayrıca bakınız: ع م ل

Arapça

Köken 1

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ʕa.mal/
dinle (dosya)

Ad

عَمَل (ʿamel) e (çoğul أَعْمَال‎ (ʾaʿmāl))

عَمِلَ‎ (ʿamile) fiilinden isim.
amel, iş
(grammar) hükûmet

Çekimleme

عَمَل (ʿamel) ad çekimi

tekil	basit tekil munsarıf
tekil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	عَمَل ʿamel	الْعَمَل‎ el-ʿamel	عَمَل ʿamel
yalın	عَمَلٌ ʿamelün	الْعَمَلُ‎ el-ʿamelü	عَمَلُ ʿamelü
belirtme	عَمَلًا‎ ʿamelen	الْعَمَلَ‎ el-ʿamele	عَمَلَ ʿamele
tamlayan	عَمَلٍ ʿamelin	الْعَمَلِ‎ el-ʿameli	عَمَلِ ʿameli
ikil	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	عَمَلَيْن‎ ʿameleyn	الْعَمَلَيْن‎ el-ʿameleyn	عَمَلَيْ‎ ʿameley
yalın	عَمَلَانِ‎ ʿamelāni	الْعَمَلَانِ‎ el-ʿamelāni	عَمَلَا‎ ʿamelā
belirtme	عَمَلَيْنِ‎ ʿameleyni	الْعَمَلَيْنِ‎ el-ʿameleyni	عَمَلَيْ‎ ʿameley
tamlayan	عَمَلَيْنِ‎ ʿameleyni	الْعَمَلَيْنِ‎ el-ʿameleyni	عَمَلَيْ‎ ʿameley
çoğul	basit cem'-i mükesser munsarıf
çoğul	belirsiz	belirli	kurgu
ölçüsüz	أَعْمَال‎ ʾaʿmāl	الْأَعْمَال‎ el-ʾaʿmāl	أَعْمَال‎ ʾaʿmāl
yalın	أَعْمَالٌ‎ ʾaʿmālün	الْأَعْمَالُ‎ el-ʾaʿmālü	أَعْمَالُ‎ ʾaʿmālü
belirtme	أَعْمَالًا‎ ʾaʿmālen	الْأَعْمَالَ‎ el-ʾaʿmāle	أَعْمَالَ‎ ʾaʿmāle
tamlayan	أَعْمَالٍ‎ ʾaʿmālin	الْأَعْمَالِ‎ el-ʾaʿmāli	أَعْمَالِ‎ ʾaʿmāli

Türevleri

Azerice: əməl
Başkurtça: ғәмәл (ğämäl)
Osmanlı Türkçesi: عمل‎

Köken 2

ع م ل‎ (ʿ-m-l). İbranice עָמָל‎ (“amel, iş”) ile kıyaslayın.

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ʕa.mi.la/

Eylem

عَمِلَ (ʿamile) I, geniş zaman يَعْمَلُ‎‎ (yaʿmelü)

ağrılara katlanmak (عَلَى‎ (ʿalā) ile):
aralıksız devam etmek
çalışmak, gerçekleştirmek, tahakkuk ettirmek
etki etmek
etkilemek
göz kulak olmak
hızlı, tempolu yürümek
kasten yapmak
iş bitirmek
itiraf etmek, pratik yapmak
(gramer) hâli çözmek

Çekimleme

عَمِلَ

çekimi (biçim-I sahih, mastar عَمَل)

etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
mastar الْمَصْدَر					عَمَل ʿamel
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل					عَامِل‎ ʿāmil
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول					مَعْمُول‎ maʿmūl
		tekil الْمُفْرَد			ikil الْمُثَنَّى		çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب	1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	عَمِلْتُ‎ ʿamiltü	عَمِلْتَ‎ ʿamilte	عَمِلَ ʿamile	عَمِلْتُمَا‎ ʿamiltümā	عَمِلَا‎ ʿamilā	عَمِلْنَا‎ ʿamilnā	عَمِلْتُمْ‎ ʿamiltüm	عَمِلُوا‎ ʿamilū
geçmiş zaman الْمَاضِي	dişil	عَمِلْتُ‎ ʿamiltü	عَمِلْتِ‎ ʿamilti	عَمِلَتْ‎ ʿamilet	عَمِلْتُمَا‎ ʿamiltümā	عَمِلَتَا‎ ʿamiletā	عَمِلْنَا‎ ʿamilnā	عَمِلْتُنَّ‎ ʿamiltünne	عَمِلْنَ‎ ʿamilne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أَعْمَلُ‎ ʾaʿmelü	تَعْمَلُ‎ taʿmelü	يَعْمَلُ‎ yaʿmelü	تَعْمَلَانِ‎ taʿmelāni	يَعْمَلَانِ‎ yaʿmelāni	نَعْمَلُ‎ naʿmelü	تَعْمَلُونَ‎ taʿmelūne	يَعْمَلُونَ‎ yaʿmelūne
geniş zaman الْمُضَارِع	dişil	أَعْمَلُ‎ ʾaʿmelü	تَعْمَلِينَ‎ taʿmelīne	تَعْمَلُ‎ taʿmelü	تَعْمَلَانِ‎ taʿmelāni	تَعْمَلَانِ‎ taʿmelāni	نَعْمَلُ‎ naʿmelü	تَعْمَلْنَ‎ taʿmelne	يَعْمَلْنَ‎ yaʿmelne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أَعْمَلَ‎ ʾaʿmele	تَعْمَلَ‎ taʿmele	يَعْمَلَ‎ yaʿmele	تَعْمَلَا‎ taʿmelā	يَعْمَلَا‎ yaʿmelā	نَعْمَلَ‎ naʿmele	تَعْمَلُوا‎ taʿmelū	يَعْمَلُوا‎ yaʿmelū
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	dişil	أَعْمَلَ‎ ʾaʿmele	تَعْمَلِي‎ taʿmelī	تَعْمَلَ‎ taʿmele	تَعْمَلَا‎ taʿmelā	تَعْمَلَا‎ taʿmelā	نَعْمَلَ‎ naʿmele	تَعْمَلْنَ‎ taʿmelne	يَعْمَلْنَ‎ yaʿmelne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أَعْمَلْ‎ ʾaʿmel	تَعْمَلْ‎ taʿmel	يَعْمَلْ‎ yaʿmel	تَعْمَلَا‎ taʿmelā	يَعْمَلَا‎ yaʿmelā	نَعْمَلْ‎ naʿmel	تَعْمَلُوا‎ taʿmelū	يَعْمَلُوا‎ yaʿmelū
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	dişil	أَعْمَلْ‎ ʾaʿmel	تَعْمَلِي‎ taʿmelī	تَعْمَلْ‎ taʿmel	تَعْمَلَا‎ taʿmelā	تَعْمَلَا‎ taʿmelā	نَعْمَلْ‎ naʿmel	تَعْمَلْنَ‎ taʿmelne	يَعْمَلْنَ‎ yaʿmelne
emir الْأَمْر	eril		اِعْمَلْ‎ iʿmel		اِعْمَلَا‎ iʿmelā			اِعْمَلُوا‎ iʿmelū
emir الْأَمْر	dişil		اِعْمَلِي‎ iʿmelī		اِعْمَلَا‎ iʿmelā			اِعْمَلْنَ‎ iʿmelne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد			ikil الْمُثَنَّى		çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب	2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب	1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	عُمِلْتُ‎ ʿumiltü	عُمِلْتَ‎ ʿumilte	عُمِلَ ʿumile	عُمِلْتُمَا‎ ʿumiltümā	عُمِلَا‎ ʿumilā	عُمِلْنَا‎ ʿumilnā	عُمِلْتُمْ‎ ʿumiltüm	عُمِلُوا‎ ʿumilū
geçmiş zaman الْمَاضِي	dişil	عُمِلْتُ‎ ʿumiltü	عُمِلْتِ‎ ʿumilti	عُمِلَتْ‎ ʿumilet	عُمِلْتُمَا‎ ʿumiltümā	عُمِلَتَا‎ ʿumiletā	عُمِلْنَا‎ ʿumilnā	عُمِلْتُنَّ‎ ʿumiltünne	عُمِلْنَ‎ ʿumilne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُعْمَلُ‎ ʾuʿmelü	تُعْمَلُ‎ tuʿmelü	يُعْمَلُ‎ yuʿmelü	تُعْمَلَانِ‎ tuʿmelāni	يُعْمَلَانِ‎ yuʿmelāni	نُعْمَلُ‎ nuʿmelü	تُعْمَلُونَ‎ tuʿmelūne	يُعْمَلُونَ‎ yuʿmelūne
geniş zaman الْمُضَارِع	dişil	أُعْمَلُ‎ ʾuʿmelü	تُعْمَلِينَ‎ tuʿmelīne	تُعْمَلُ‎ tuʿmelü	تُعْمَلَانِ‎ tuʿmelāni	تُعْمَلَانِ‎ tuʿmelāni	نُعْمَلُ‎ nuʿmelü	تُعْمَلْنَ‎ tuʿmelne	يُعْمَلْنَ‎ yuʿmelne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُعْمَلَ‎ ʾuʿmele	تُعْمَلَ‎ tuʿmele	يُعْمَلَ‎ yuʿmele	تُعْمَلَا‎ tuʿmelā	يُعْمَلَا‎ yuʿmelā	نُعْمَلَ‎ nuʿmele	تُعْمَلُوا‎ tuʿmelū	يُعْمَلُوا‎ yuʿmelū
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	dişil	أُعْمَلَ‎ ʾuʿmele	تُعْمَلِي‎ tuʿmelī	تُعْمَلَ‎ tuʿmele	تُعْمَلَا‎ tuʿmelā	تُعْمَلَا‎ tuʿmelā	نُعْمَلَ‎ nuʿmele	تُعْمَلْنَ‎ tuʿmelne	يُعْمَلْنَ‎ yuʿmelne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُعْمَلْ‎ ʾuʿmel	تُعْمَلْ‎ tuʿmel	يُعْمَلْ‎ yuʿmel	تُعْمَلَا‎ tuʿmelā	يُعْمَلَا‎ yuʿmelā	نُعْمَلْ‎ nuʿmel	تُعْمَلُوا‎ tuʿmelū	يُعْمَلُوا‎ yuʿmelū
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	dişil	أُعْمَلْ‎ ʾuʿmel	تُعْمَلِي‎ tuʿmelī	تُعْمَلْ‎ tuʿmel	تُعْمَلَا‎ tuʿmelā	تُعْمَلَا‎ tuʿmelā	نُعْمَلْ‎ nuʿmel	تُعْمَلْنَ‎ tuʿmelne	يُعْمَلْنَ‎ yuʿmelne

Köken 3

ع م ل‎ (ʿ-m-l).

Söyleniş

IPA^(anahtar): /ʕam.ma.la/

Eylem

عَمَّلَ (ʿammele) II, geniş zaman يُعَمِّلُ‎‎ (yuʿammilü)

Çekimleme

عَمَّلَ

çekimi (biçim-II sahih)

etken eylem الْفِعْل الْمَعْلُوم
mastar الْمَصْدَر					تَعْمِيل‎ taʿmīl
ism-i fail اِسْم الْفَاعِل					مُعَمِّل‎ muʿammil
ism-i meful اِسْم الْمَفْعُول					مُعَمَّل‎ muʿammel
		tekil الْمُفْرَد			ikil الْمُثَنَّى		çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب	1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	عَمَّلْتُ‎ ʿammeltü	عَمَّلْتَ‎ ʿammelte	عَمَّلَ ʿammele	عَمَّلْتُمَا‎ ʿammeltümā	عَمَّلَا‎ ʿammelā	عَمَّلْنَا‎ ʿammelnā	عَمَّلْتُمْ‎ ʿammeltüm	عَمَّلُوا‎ ʿammelū
geçmiş zaman الْمَاضِي	dişil	عَمَّلْتُ‎ ʿammeltü	عَمَّلْتِ‎ ʿammelti	عَمَّلَتْ‎ ʿammelet	عَمَّلْتُمَا‎ ʿammeltümā	عَمَّلَتَا‎ ʿammeletā	عَمَّلْنَا‎ ʿammelnā	عَمَّلْتُنَّ‎ ʿammeltünne	عَمَّلْنَ‎ ʿammelne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُعَمِّلُ‎ ʾuʿammilü	تُعَمِّلُ‎ tuʿammilü	يُعَمِّلُ‎ yuʿammilü	تُعَمِّلَانِ‎ tuʿammilāni	يُعَمِّلَانِ‎ yuʿammilāni	نُعَمِّلُ‎ nuʿammilü	تُعَمِّلُونَ‎ tuʿammilūne	يُعَمِّلُونَ‎ yuʿammilūne
geniş zaman الْمُضَارِع	dişil	أُعَمِّلُ‎ ʾuʿammilü	تُعَمِّلِينَ‎ tuʿammilīne	تُعَمِّلُ‎ tuʿammilü	تُعَمِّلَانِ‎ tuʿammilāni	تُعَمِّلَانِ‎ tuʿammilāni	نُعَمِّلُ‎ nuʿammilü	تُعَمِّلْنَ‎ tuʿammilne	يُعَمِّلْنَ‎ yuʿammilne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُعَمِّلَ‎ ʾuʿammile	تُعَمِّلَ‎ tuʿammile	يُعَمِّلَ‎ yuʿammile	تُعَمِّلَا‎ tuʿammilā	يُعَمِّلَا‎ yuʿammilā	نُعَمِّلَ‎ nuʿammile	تُعَمِّلُوا‎ tuʿammilū	يُعَمِّلُوا‎ yuʿammilū
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	dişil	أُعَمِّلَ‎ ʾuʿammile	تُعَمِّلِي‎ tuʿammilī	تُعَمِّلَ‎ tuʿammile	تُعَمِّلَا‎ tuʿammilā	تُعَمِّلَا‎ tuʿammilā	نُعَمِّلَ‎ nuʿammile	تُعَمِّلْنَ‎ tuʿammilne	يُعَمِّلْنَ‎ yuʿammilne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُعَمِّلْ‎ ʾuʿammil	تُعَمِّلْ‎ tuʿammil	يُعَمِّلْ‎ yuʿammil	تُعَمِّلَا‎ tuʿammilā	يُعَمِّلَا‎ yuʿammilā	نُعَمِّلْ‎ nuʿammil	تُعَمِّلُوا‎ tuʿammilū	يُعَمِّلُوا‎ yuʿammilū
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	dişil	أُعَمِّلْ‎ ʾuʿammil	تُعَمِّلِي‎ tuʿammilī	تُعَمِّلْ‎ tuʿammil	تُعَمِّلَا‎ tuʿammilā	تُعَمِّلَا‎ tuʿammilā	نُعَمِّلْ‎ nuʿammil	تُعَمِّلْنَ‎ tuʿammilne	يُعَمِّلْنَ‎ yuʿammilne
emir الْأَمْر	eril		عَمِّلْ ʿammil		عَمِّلَا‎ ʿammilā			عَمِّلُوا‎ ʿammilū
emir الْأَمْر	dişil		عَمِّلِي‎ ʿammilī		عَمِّلَا‎ ʿammilā			عَمِّلْنَ‎ ʿammilne
edilgen eylem الْفِعْل الْمَجْهُول
		tekil الْمُفْرَد			ikil الْمُثَنَّى		çoğul الْجَمْع
		1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب	2. kişi الْمُwخَاطَب	3. kişi الْغَائِب	1. kişi الْمُتَكَلِّم	2. kişi الْمُخَاطَب	3. kişi الْغَائِب
geçmiş zaman الْمَاضِي	eril	عُمِّلْتُ‎ ʿummiltü	عُمِّلْتَ‎ ʿummilte	عُمِّلَ ʿummile	عُمِّلْتُمَا‎ ʿummiltümā	عُمِّلَا‎ ʿummilā	عُمِّلْنَا‎ ʿummilnā	عُمِّلْتُمْ‎ ʿummiltüm	عُمِّلُوا‎ ʿummilū
geçmiş zaman الْمَاضِي	dişil	عُمِّلْتُ‎ ʿummiltü	عُمِّلْتِ‎ ʿummilti	عُمِّلَتْ‎ ʿummilet	عُمِّلْتُمَا‎ ʿummiltümā	عُمِّلَتَا‎ ʿummiletā	عُمِّلْنَا‎ ʿummilnā	عُمِّلْتُنَّ‎ ʿummiltünne	عُمِّلْنَ‎ ʿummilne
geniş zaman الْمُضَارِع	eril	أُعَمَّلُ‎ ʾuʿammelü	تُعَمَّلُ‎ tuʿammelü	يُعَمَّلُ‎ yuʿammelü	تُعَمَّلَانِ‎ tuʿammelāni	يُعَمَّلَانِ‎ yuʿammelāni	نُعَمَّلُ‎ nuʿammelü	تُعَمَّلُونَ‎ tuʿammelūne	يُعَمَّلُونَ‎ yuʿammelūne
geniş zaman الْمُضَارِع	dişil	أُعَمَّلُ‎ ʾuʿammelü	تُعَمَّلِينَ‎ tuʿammelīne	تُعَمَّلُ‎ tuʿammelü	تُعَمَّلَانِ‎ tuʿammelāni	تُعَمَّلَانِ‎ tuʿammelāni	نُعَمَّلُ‎ nuʿammelü	تُعَمَّلْنَ‎ tuʿammelne	يُعَمَّلْنَ‎ yuʿammelne
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	eril	أُعَمَّلَ‎ ʾuʿammele	تُعَمَّلَ‎ tuʿammele	يُعَمَّلَ‎ yuʿammele	تُعَمَّلَا‎ tuʿammelā	يُعَمَّلَا‎ yuʿammelā	نُعَمَّلَ‎ nuʿammele	تُعَمَّلُوا‎ tuʿammelū	يُعَمَّلُوا‎ yuʿammelū
geniş zaman mansub الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	dişil	أُعَمَّلَ‎ ʾuʿammele	تُعَمَّلِي‎ tuʿammelī	تُعَمَّلَ‎ tuʿammele	تُعَمَّلَا‎ tuʿammelā	تُعَمَّلَا‎ tuʿammelā	نُعَمَّلَ‎ nuʿammele	تُعَمَّلْنَ‎ tuʿammelne	يُعَمَّلْنَ‎ yuʿammelne
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	eril	أُعَمَّلْ‎ ʾuʿammel	تُعَمَّلْ‎ tuʿammel	يُعَمَّلْ‎ yuʿammel	تُعَمَّلَا‎ tuʿammelā	يُعَمَّلَا‎ yuʿammelā	نُعَمَّلْ‎ nuʿammel	تُعَمَّلُوا‎ tuʿammelū	يُعَمَّلُوا‎ yuʿammelū
geniş zaman meczum الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	dişil	أُعَمَّلْ‎ ʾuʿammel	تُعَمَّلِي‎ tuʿammelī	تُعَمَّلْ‎ tuʿammel	تُعَمَّلَا‎ tuʿammelā	تُعَمَّلَا‎ tuʿammelā	نُعَمَّلْ‎ nuʿammel	تُعَمَّلْنَ‎ tuʿammelne	يُعَمَّلْنَ‎ yuʿammelne

Kaynakça

(1884) The Student's Arabic–English Dictionary.
Hans Wehr (1976), “عمل”, A Dictionary of Modern Written Arabic, J. Milton Cowan, editör, 4. baskı, Ithaca, NY, A.B.D.: Spoken Language Services, ISBN 0-87950-001-8
Praetorius (1909). halle.de/dmg/periodical/titleinfo/63943 Die grammatische Rektion bei den Arabern, 495–503.

Osmanlı Türkçesi

Köken

Arapça عَمَل‎ (ʿamel)

Söyleniş

IPA^(anahtar): /a.ˈmeɫ/

Ad

عمل (amel)

amel, iş
(fizyoloji) ishal

Çekimleme

عمل‎ (amel) adının çekimi

	tekil	çoğul
yalın	عمل‎ amel	عمللر‎ ameller
belirtme	عملی‎ ameli	عمللری‎ amelleri
yönelme	عمله‎ amele	عمللره‎ amellere
bulunma	عملده‎ amelde	عمللرده‎ amellerde
ayrılma	عملدن‎ amelden	عمللردن‎ amellerden
tamlayan	عملڭ‎ amelin	عمللرڭ‎ amellerin
iyelik
	tekil	çoğul
1. tekil (benim)	عملم‎ amelim	عمللرم‎ amellerim
2. tekil (senin)	عملڭ‎ amelin	عمللرڭ‎ amellerin
3. tekil (onun)	عملی‎ ameli	عمللری‎ amelleri
1. çoğul (bizim)	عملمز‎ amelimiz	عمللرمز‎ amellerimiz
2. çoğul (sizin)	عملڭز‎ ameliniz	عمللرڭز‎ amelleriniz
3. çoğul (onların)	عملی‎ ameli عمللری‎ amelleri

Alt kavramlar

(iş): عمل قليل‎

عمل

Arapça

Köken 1

Söyleniş

Ad

Çekimleme

Türevleri

Köken 2

Söyleniş

Eylem

Çekimleme

Köken 3

Söyleniş

Eylem

Çekimleme

Kaynakça

Osmanlı Türkçesi

Köken

Söyleniş

Ad

Çekimleme

Alt kavramlar

Enciclo

Wikious

Sapientia

Scientia

Boobota

Anandapedia

Sagapedia

Wikithot