doğru

Ayrıca bakınız: Doğru

IPA^(anahtar): /do‿.ˈɾu/

Heceleme: doğ‧ru

Osmanlı Türkçesi طوغری‎ (ota)

doğru (belirtme hâli doğrunu, çoğulu doğrular)

doğru hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. (felsefe) gerçek, hakikat

   Söyleyin doğrusunu, siz insanoğlunun ahlâklı olabileceğine inanmıyorsunuz. - Nurullah Ataç

2. (geometri) iki nokta arasındaki en kısa çizgi

   İki noktadan yalnız bir doğru geçebilir}.#(mantık, matematik) matematiksel mantıkta bir değer

3. hakikat olan şey, savap

   Söyleyin doğrusunu, siz insanoğlunun ahlaklı olabileceğine inanmıyorsunuz. - Nurullah

• (mantık, matematik): yanlış

doğru açı, doğru akım, doğru çıkmak, doğru dürüst, doğru gitmek, doğru yolda, doğru yürütmek, sabaha doğru, sınırlı doğru, sonsuz doğru

doğru

1. eksiksiz, kusursuz bir şekilde

   Doğru söylüyorsun Ali, doğru söylüyorsun ama, kazın ayağı öyle değil. — O. Kemâl

2. hiçbir yöne sapmadan, dosdoğru, doğruca

   Doğru, oraya gitmiş olsaydınız herhâlde uygun olurdu. — S. F. Abasıyanık

3. yakın, yakınlarında

   Şafağa doğru otomobil sesi duyuldu. — F. R. Atay

doğru

1. o yönde

   Börekçi fırınının karşısındaki dört köşe taşlar döşeli, iki yanı ağaçlı yoldan çarşıya doğru yürüyordu. — Y. Atılgan

doğru (karşılaştırma daha doğru, üstünlük en doğru)

1. ucundan öbür ucuna kadar yönü değişmeyen, eğri ve çarpık [[karşıtkarşıtı
2. gerçek, hakikat, yalan olmayan

   Doğru haber.

3. akla, gerçeke, kurala veya mantığa uygun

   Bunları sana şimdiden söylemek daha doğrudur. - Aka Gündüz

• Türk Dil Kurumuna göre "doğru" maddesi

• Baca eğri de olsa duman doğru çıkar
• Baca eğri de olsa dumanı doğru çıkar
• Deveye boynun eğri demişler, nerem doğru ki demiş
• Deveye "Boynun eğri" demişler, "Nerem doğru ki?" demiş
• Doğru söz acıdır
• Doğru söz katarından belli olur
• Doğru söz yemin istemez
• Doğru söyleyenin bir ayağı üzengide gerek

doğru

1. (felsefe) doğru, gerçek, hakikat