kök

Merhaba, buraya kök kelimesinin anlamını aramaya geldiniz. DICTIOUS'da kök kelimesinin tüm sözlük anlamlarını bulmakla kalmayacak, aynı zamanda etimolojisini, özelliklerini ve kök kelimesinin tekil ve çoğul olarak nasıl söylendiğini de öğreneceksiniz. kök kelimesi hakkında bilmeniz gereken her şey burada. kök kelimesinin tanımı, konuşurken veya metinlerinizi yazarken daha kesin ve doğru olmanıza yardımcı olacaktır. XXX'in ve diğer kelimelerin tanımını bilmek, kelime dağarcığınızı zenginleştirir ve size daha fazla ve daha iyi dilsel kaynaklar sağlar.
Ayrıca bakınız: kok, Kök, köksap

Türkçe

kök (belirtme hâli köğü, çoğulu kökler)

Vikipedi
Vikipedi
kök hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.
  1. (yapı bilgisi) kelimelerin anlamlı en küçük parçası
  2. (bitki bilimi) bitkilerin su ve besini emen toprak altında kalan bölümü
  3. (matematik) bir sayıyı aynı sayıların çarpımı ile oluşturan sayılardan her biri
  4. (anatomi, diş hekimliği) dişin kök (radix dentes), ise periodontal ligament tarafından kemiğe bağlandığı için çene kemiğinin içide kalan kısımdır
  5. (yapı bilgisi) dil bilgisinde bir sözcüğün her türlü eki çıkarıldıktan sonra kalan anlamlı kısmı

Deyimler

acı kök, ad kökü, ana kök, kök hücre, kök kılı, kök salmak, kök söktürmek, yenilebilir kök, yumru kökü

Çeviriler

Kaynakça


Çağatayca

  1. (renkler) mavi, gökyüzü
  2. asıl, çağ

Ön ad

  1. (renkler) mavi, gökyüzü

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe kök

kök

  1. kök

Kaynakça

  • Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İsveççe

kök

  1. (odalar, mutfak) mutfak

Karaçay Balkarca

Düzenleme yapıldıktan sonra bu not silinmelidir.
  1. (gök bilimi, meteoroloji) sema, gökyüzü, gök
  2. (renkler) mavi, gökyüzü

Kırım Tatarca

kök

  1. (gök bilimi, meteoroloji) sema, gökyüzü, gök

Kaynakça

  • KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.

Kumanca

kök

  1. (gök bilimi, meteoroloji) sema, gökyüzü, gök
  2. (renkler) mavi

Türkmence

kök

  1. kök
  2. dip

Kaynakça

  • Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.