mert

Ayrıca bakınız: Mert

Türkçe

Köken

Farsça ve Orta Farsça مَرد‎  "adam, insan, erkek" sözcüğünden alıntıdır. Farsça sözcük Eski Farsça martiya- "ölümlü varlık, insan" sözcüğünden evrilmiştir. (Bu sözcük Sanskritçe aynı anlama gelen mārtyá मार्त्य  sözcüğü ile eş kökenlidir. ) Sanskritçe sözcük Hintavrupa Anadilinde aynı anlama gelen yazılı örneği bulunmayan *mór-to- biçiminden evrilmiştir. Bu biçim Hintavrupa Anadilinde yazılı örneği bulunmayan *mer-2 "ölmek" kökünden türetilmiştir.

Eski Yunanca mortós μορτός, İngilizce mortal "ölümlü" akraba sözcüklerdir. Aynı Hintavrupa kökten murdan, Sanskritçe marati, mriyatē, Kürtçe (Kurmanci) mirin, Ermenice meŗan- մեռան-, Latince mori "ölmek", Farsça marg "ölüm", murd, Latince mortuus "ölü", İngilizce murder "öldürmek" sözcükleriyle de köken ortaklığı vardır.

Ön ad

mert (karşılaştırma daha mert, üstünlük en mert)

1. yiğit

   Merttir, yiğittir, yüreği de bileği de pektir. - Tarık Buğra

2. sözünün eri, güvenilir (kişi), erkek

Benzer sözcükler

• merd-i kıpti, merdan, merdümgiriz, mertlik

Ayrıca bakınız

• civanmert, cömert, madımak, merdane, mertek, mort (amorti, mart, morbid, mortalite, mortgage, morto, natürmort, postmortem), murdar, mürdüm, namert, şahmerdan

Çeviriler

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "mert" maddesi

Macarca

Bağlaç

mert

1. çünkü